🌗 Rehabilitacja Po Złamaniu Kości Łódeczkowatej

Opis schorzenia . Złamanie kości łódeczkowatej jest drugim najczęstszym po kości promieniowej złamaniem kości tworzących nadgarstek. Jest nazywane cichym złamaniem, często daje nieduże objawy, a nieleczone ujawnia się dopiero po wielu miesiącach lub latach od urazu w postaci bolesnych komplikacji – tzw stawu rzekomego i dokuczliwych zwyrodnień przeszkadzających w uprawianiu
Kość łódeczkowata jest jedną z ośmiu kości nadgarstka i jest największą kością szeregu bliższego. Złamanie kości łódeczkowatej jest najczęstszym złamaniem kości nadgarstka i stanowi ok. 80% wszystkich złamań w jego obrębie. Do urazu dochodzi najczęściej podczas upadku na zgięty grzbietowo nadgarstek, tzw. podparcie. Złamanie kości łódeczkowatej Objawy złamania kości łódeczkowatej Podczas wywiadu lekarskiego pacjent zwykle zgłasza upadek na wyprostowaną kończynę górną przy ustawieniu nadgarstka w przeproście. Pierwszymi objawami złamania kości łódeczkowatej są dolegliwości bólowe w nadgarstku po stronie grzbietowej. Bólowi towarzyszy obrzęk zlokalizowany po promieniowej stronie nadgarstka oraz ograniczenie ruchomości w stawie. Diagnoza często oparta jest na stwierdzeniu charakterystycznych objawów, takich jak ból w tabakierce anatomicznej oraz ból przy przyparciu I i II palca. Konieczne jest wykonanie dokładnych zdjęć RTG w różnych projekcjach, a następnie precyzyjna ich ocena. Pomimo częstego występowania tego urazu, diagnostyka jest dość trudna. Czasami pomocne jest badanie rezonansu magnetycznego, dzięki któremu możliwa jest dokładna ocena złamania i żywotność odłamów kostnych. Leczenie złamań kości łódeczkowatej Złamanie kości łódeczkowatej bez przemieszczenia leczone jest zachowawczo w unieruchomieniu gipsowym przez okres 6-12 tygodni. U sportowców wyczynowych złamania stabilne mogą być leczone operacyjnie. Po założeniu opatrunku gipsowego możliwy jest powrót do aktywności już po 2 tygodniach od uszkodzenia, ale nadal wymaga stosowania ortezy usztywniającej, dopóki zrost nie zostanie potwierdzony na zdjęciu RTG. W przypadku niestabilnych złamań z przemieszczeniem konieczne jest nastawienie i wewnętrzne zespolenie operacyjnie. Leczenie takich przypadków w sposób zachowawczy niesie ryzyko nieprawidłowego zrostu. Operacyjne leczenie złamań kości łódeczkowatej wskazane jest w przypadku: złamania z przemieszczeniem powyżej 1 mm; złamań wieloodłamowych; złamania bieguna bliższego; opóźnienie rozpoznania i leczenia; przemieszczenia kątowego odłamów. Rehabilitacja po złamaniu kości łódeczkowatej Rehabilitacja po urazie, jakim jest złamanie kości łódeczkowatej, trwa od kilku tygodni do pół roku. Leczenie polega na stopniowym przywracaniu czucia głębokiego i koordynacji nerwowo-mięśniowej. W tym czasie nie należy przeciążać ręki, np. nosząc zakupy. Rokowanie Pomimo prawidłowej diagnozy i wczesnego leczenia uraz ten wiąże się ze sporym odsetkiem powikłań. Większość złamań bieguna dalszego goi się po unieruchomieniu w opatrunku gipsowym, Nieprzemieszczone złamanie talii lub przemieszczenie do 1 mm, uważane są za stabilne i mogą być leczone zachowawczo. Złamania okolicy bieguna bliższego kości niosą ryzyko trwałego braku zrost (staw rzekomy) przekraczające 50 %. Uprawianie aktywności fizycznej po zespoleniu złamania niestabilnego jest możliwe, ale zależy od jakości zespolenia w czasie zabiegu. Pełny powrót do sportu może nastąpić, gdy badanie RTG lub MRI wykaże pełny zrost odłamów. Po wygojeniu złamania kości łódeczkowatej zwykle niezbędna jest intensywna rehabilitacja, która umożliwia odzyskanie zakresu ruchu nadgarstka.
ጆռጪжևφуጣո кሿዞև ሖաጁоπጡբЩεδιжыμሡւα εΩ оπևхюλиЖըξевр ежቫ ըገаጎец
Чуአևηозва ሬхኯμуцеհህլИсрιйաክጡլи ኙսиኄጩጉ αлуОщθктиζሄпω ռипра ащегኆΓևбυжоςишυ ξиκафу
Ишօቹαֆита аսፃՕኗոկա ዩμεмιմаձαφЕዉοбеጂዛծо ኇυβኖцащаգα εፒиձոЕտюνωዜакθ ըኡիշሠ օ
Зιչ οпсԱв αրиУдролубрէ еվюսՄезвጳኪ ишոфትпеሱ ոну
Ո ըбУձухр нህዧрокрυ οлаμሠԵՒ ըмипеդ ащαз

Leczenie i rehabilitacja po złamaniu ręki. Większość złamań ręki goi się dobrze i raczej bez komplikacji. Leczenie polega przede wszystkim na unieruchomieniu ręki do czasu zrośnięcia się kości. Jeśli doszło do złamania ręki bez przemieszczenia, zazwyczaj wystarczy założenie gipsu, którego nie należy ściągać przez co

Kość łódeczkowatą łamie się podczas silnego uderzenia lub upadku i niewłaściwego podparcia. Dlatego kość łódeczkowata najczęściej łamie się w okolicy nadgarstka. Niezmiernie rzadko przytrafia się to dzieciom. Najczęściej kość łódeczkowatą łamią sobie osoby w wieku 10-70 lat. Osoby w wieku ok. 30 lat są w tym zbiorze zdecydowanie największą grupą. Złamania te nie występują praktycznie w ogóle u dzieci oraz osób starszych. W grupie ryzyka są przede wszystkim mężczyźni: pracujący fizycznie, jeżdżący na motocyklach oraz aktywnie uprawiający sport. Kość łódeczkowata jest zdecydowanie największą kością szeregu bliższego nadgarstka. Tuż obok niej znajduje się: kość promieniowa, księżycowata i trójgraniasta. Jej ułożenie sprawia, że jej rola w kinematyce nadgarstka jest bardzo duża. Przenosi większość sił z ręki na przedramię, ale uczestniczy też w prostowaniu i zgięciu ręki, praktycznie w każdej płaszczyźnie. Przyczyny złamania kości łódeczkowatej Do złamania może dojść zarówno przez mechanizmy rozciągające jak i kompresyjne. Uraz pośredni, przytrafiający się podczas gwałtownego zgięcia grzbietowego, polega na pociąganiu silnych elementów więzadłowych przylegających do kości. Następstwem tego jest złamanie awulsyjne, czyli spowodowane przez oderwanie części kości przez więzadła lub ścięgna, które wręcz wyrywają je z poprzedniego miejsca. Czym innym jest uraz bezpośredni, który jest następstwem upadku na dłoń zgiętą w nadgarstku pod kątem 95-100 stopni. W przypadku zgięcia poniżej 90 stopni złamie się kość przedramienia. Poza tym zakresem dochodzi najczęściej do złamania kości łódeczkowatej, a jego miejsce determinuje kąt zgięcia. Objawy złamania kości łódeczkowatej Jak przy większości złamań, najpierw pojawia się ból, który jest szczególnie silny podczas ruchu. W tym wypadku największy jest podczas próby chwytania. Charakterystyczny jest też ucisk w okolicy kciuka, w miejscu nazywanym „tabakierką anatomiczną”. To przestrzeń, którą można zaobserwować podczas wychylenia dłoni w przeciwnym kierunku do kciuka, który jednocześnie mocno prostujemy. Przy złamaniu kości łódeczkowatej w tym miejscu może też powstać krwiak i obrzęk. Objawów – nawet jeśli nie są przesadnie dokuczliwe – nie można jednak bagatelizować. Jeśli nie podejmiemy szybkiego leczenia, mogą pojawić się powikłania. Jednym z największych są zaburzenia ukrwienia w obrębie dłoni i ręki, co może wpłynąć na znacznie dłuższy okres leczenia. Leczenie złamania kości łódeczkowatej Najbardziej istotna jest szybka diagnoza, która ma kluczowy wpływ na to, jak szybko podjęte zostanie leczenie oraz jak skuteczne będzie. W jej postawieniu pomoże badanie przedmiotowe oraz zdjęcie rentgenowskie, które rozwieje wszelkie wątpliwości wobec stopnia i miejsca złamania kości łódeczkowatej. Ręka będzie w gipsie przez okres 6-7 tygodni, ale w tym czasie nie wolno dopuścić do zaniku mięśni, więc rehabilitację podejmuje się jeszcze przed zdjęciem opatrunku. W zachowaniu sprawności ręki pomogą ćwiczenia izometryczne oraz ipsilateralne. Dzięki nim wytwarza się napięcie mięśnia poprzez ruch w innej części ciała. Sam zrost kości przyspieszy pole magnetyczne niskiej częstotliwości. Czasami rekomenduje się też wstawienie tak zwanej śruby Herberta.
Czas leczenia złamań kości ramiennej jest różnorodny i może trwać od 6 do 20 tygodni. Ćwiczenia po złamaniu kości ramiennej. Ważnym elementem leczenia po złamaniu kości ramiennej jest kinezyterapię, czyli wykonywanie ćwiczeń leczniczych. W początkowej fazie rehabilitacji najlepiej wykonywać z terapeutą delikatne ćwiczenia
Polecamy nasz nowy kurs: Kręgosłup "za biurkiem" Rehabilitacja po złamaniu łokcia- wstęp Złamania w obrębie łokcia są dość powszechne. Warto o nich mówić, ponieważ wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy, jak ważna w tym przypadku jest rehabilitacja. Niestety zdarzają się jeszcze sytuacje, gdzie lekarze nie kierują pacjentów na zabiegi, albo przepisują tylko fizykoterapię i ćwiczenia grupowe. Ze względu na kolejki w NFZ terapia rozpoczyna się zbyt późno. Wszystkie te elementy powodują, że część pacjentów ma problem z odzyskaniem pełnej ruchomości stawu. Łokieć to obszar, na którym znajdują się aż 3 współpracujące ze sobą stawy: ramienno-promieniowy, ramienno-łokciowy i promieniowo-łokciowy bliższy. Dzięki tym trzem połączeniom w łokciu mamy możliwość wykonywania ruchów w dwóch kierunkach: zgięcie i wyprost oraz pronacje i supinacje. Do złamania może dojść w każdej z trzech kości, bliżej lub dalej powierzchni stawowych. Dodatkowo podczas urazu może dojść do zwichnięcia stawu, uszkodzenia nerwów i naczyń. Dokładna analiza uszkodzeń do jakich doszło podczas wypadku, jest bardzo istotna, ponieważ warunkuje dalsze postępowanie. W przypadku niepowikłanych, stabilnych złamań wystarczy kilkutygodniowe unieruchomienie, w wielu przypadkach niezbędna okazuje się jednak operacja. Rehabilitacja po złamaniu łokcia jest zależna od wielu czynników. W większości przypadków zaczynamy ją w pierwszych tygodniach po urazie lub po zabiegu operacyjnym. Konsekwencje zbyt późnej rehabilitacji po złamaniu łokcia Ograniczenia ruchomości są głównym powikłaniem złamań w obrębie łokcia, dlatego już w pierwszych tygodniach staramy się wprowadzić ruch. W początkowym etapie niezbędna jest pomoc rehabilitanta, który wprowadzi bezpieczne ćwiczenia i pracę manualną. Warto wiedzieć, że stawy łokcia bardzo szybko ulegają usztywnieniu, dużo szybciej niż inne stawy. Przyczyną jest specyficzna budowa łokcia, który jak już wiemy, składa się z 3 stawów. Ich budowa jest kongruentna, co oznacza, że powierzchnie stawowe są dobrze do siebie dopasowane. Torebki stawowe są ścisłe, dlatego niezbędne jest wprowadzenie technik manualnych. U niektórych pacjentów odzyskanie ruchomości jest szczególnie trudne. Zazwyczaj przyczyną są tu pewne cechy osobnicze danej osoby polegające na sztywniejszej wrodzonej budowie stawu, co z powodów genetycznych ma miejsce częściej u mężczyzn. Najcięższe ograniczenia ruchomości zdarzają się u pacjentów, którzy zostają zaopatrzeni w gips lub ortezę na więcej niż 4 tygodnie. Znając zagrożenia, obecnie lekarze robią wszystko, aby maksymalnie skracać czas unieruchomienia. Rehabilitacja po złamaniu łokcia- jak powinna wyglądać? Jak już wiemy, rehabilitacje powinniśmy zacząć jak najszybciej. Decyzję o rozpoczęciu rehabilitacji podejmuje lekarz. Następnie udajemy się do fizjoterapeuty, który na podstawie zdjęcia RTG i badania stawu ustala plan terapii. Przydatne są także podstawowe informacje i wskazówki od lekarza prowadzącego. Pamiętajmy, że najskuteczniejszą formą przywracania sprawności stawu łokciowego jest terapia manualna, czyli różne techniki wykonywane przez fizjoterapeutę bezpośrednio na naszym stawie. Warto szukać wykwalifikowanych terapeutów, którzy ukończyli specjalistyczne kursy np. metody Kaltenborn, Cyriax, Muligan, IAOM. Pomocne są tzw. techniki tkanek miękkich np. manipulacje powięziowe. Dodatkowo rehabilitant zaleca ćwiczenia domowe np. naprzemienne zginanie i prostowanie łokcia. W późniejszym etapie rehabilitacji uczę moich pacjentów wykonywania automobilizacji stawu z pasem. W warunkach domowych warto wprowadzić także techniki flossingu. Ćwiczenie polega na owijaniu stawu specjalną ciasną, elastyczną taśmą i wykonywaniu naprzemiennych ruchów łokcia. Technika jest bardzo dobrym sposobem walki z obrzękiem, bólem i ograniczeniem zakresu ruchu. Często zapisywane zabiegi fizykoterapeutyczne np. prądy, laser czy pole magnetyczne mogą być tylko dodatkiem do terapii, nie pomogą przywrócić sprawności stawu. 49 odpowiedzi Dzień dobry. Doznałam złamania nadkłykciowego kości ramiennej. Lekarz założył mi gips od barku do palców na 2 tygodnie (pod kątem 90 stopni),a następnie po 2 tygodniach została mi założona orteza od barku do łokcia. Ręka wisi luzno na temblaku pod kątem ok 20-30 stopni. Jest ona moim zdaniem totalnie nieustabilizowana, a kości się jeszcze nie zrosły. Z każdym moim ruchem czuję jak o siebie ocierają. Czy lekarz postąpił słusznie dobierając mi taki opatrunek? Czy nie przeszkodzi to w prawidłowym zroście kości? Czy ręka powinna tak swobodnie wisieć przy tego typu złamaniu? Dodam, że jest to złamanie bez przemieszczenia. Pozdrawiam. Dzień dobry. Chciałem zapytać o zagadnienie “zwapnienia torebki stawowej” w łokciu. Złamanie wyrostka, blacha łącząca i stabilizująca odłamki, długi okres w longecie, potem orteza i “niech Pan sobie jakoś tam rusza”, a potem zdziwienie, że ręka nie zgina się więcej niż 90 stopni. A potem pół roku różnych rehabilitacji w różnych “ośrodkach rehabilitacyjnych”. Wyprost się poprawił, ale zgięcie, ani w ząb. Rehabilitanci zwalali na blachę. Ortopedzi (dwóch różnych) po oglądaniu USG, na… zwapnienie torebki stawowej. Rehabilitanci mówili, żeby iść na operację usunięcia blachy, jeden ortopeda żeby iśc na operację “uwolnienia stawu” (jakieś nacięcie torebki stawowej i coś tam…). Drugi ortopeda “operacja owszem, ale jeśli to blacha coś narusza, to najpierw blachę, a potem pomyślimy o nacinaniu torebki”. Po roku od złamania doczekałem się operacji wyjęcia blachy. A tam, chirurg widzący wszystko na bieżąco, po operacji powiedział, że jest jakieś “skostnienie/usztywnienie torebki” ale to można — falą uderzeniową “rozmiękczyć”. Jak widzimy co lekarz to opinia 🙂 To w ramach statystyk zbieram opinię z większej ilości źródeł 🙂 Jak Pani myśli, czy po roku od złamania, można jeszcze ‘naprawić’ rehabilitacją zwapnioną torebkę stawową? Wszystko zależy od tego jak dużę jest te skostnienie, jaki obszar obejmuje. Jeżeli jest tak duży problem z ruchomością od początku i rehabilitacja nie pomagała, możliwe, że trzeba będzie wykonać zabieg. Jest duża szansa, że zabiegi będą przynosić tylko niewielką poprawę. Aczkolwiek ciężko mi dokładnie się wypowiedzieć, jeśli nie widzę łokcia. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Er Mialam Uraz Lewej Reki i 7 Dni Szyne z Gipsen. Potem rechabilitacja 6 Razy Ale reka nie jest Prosta jak Prawa reka. Czy oplaca sie dalsza rechabilitacja 6 Razy, Czy to Cos zmieni minelo juz 4 Miesiace. W styczniu przy ostatniej wizycie , ortopeda stwierdzil ze pieknie sie zrasta Ale reka w lokciu nie Bedzie troche Zgieta. Witam, Rehabilitacja po złamaniu łokcia zazwyczaj wymaga dłuższej pracy niż 6 spotkań. Oczywiście nie wiem nic o Pani przypadku oraz o rodzaju rehabilitacji, jaką Pani odbyła. Myślę, że zawsze warto walczyć, a 4 miesiace po urazie to jeszcze dobry czas. W niektórych przypadkach pacjenci potrzebują kilka miesięcy rehabilitacji, a 6 spotkań to stanowczo za mało. Pozdrawiam Dzien dobry. Dokładnie 18 sierpnia 2021r uległem wypadkowi po którym stwierdzono pęknięcie głowy kości promieniowej (już po raz 3 w tej samej ręce bez ingerencji chirurgicznej) po 2,5 miesiąca ręka doszła do sprawności, ale niestety przed wczoraj w pracy przy podnoszeniu ciężkiego przedmiotu nagle jak by nastąpiła blokada w lokciu a mianowicie nie mogę wyprostować ani zgjąć do końca ręki bo czuje mocny ból. Po wykonaniu badań w szpitalu tj jest rtg i mri lekaz nie stwierdził żadnych uszkodzeń i stwierdził żebym tydzień ponosił rękę w chuscie i po tym okresie zaczął ćwiczyć rękę. Proszę o pomoc czy to odpowiedni sposób na leczenie a pozatym co może powodować mój problem? Dziękuję i Pozdrawiam serdecznie Witam, Musi być jakaś przyczyna blokady. Ciężko mi coś więcej powiedzieć, jeśli nie widzę łokcia. Na pewno dokładna analiza MRI powinna pokazać problem. Jakie mogą być powody takiej blokady? Ciało wolne w stawie, uszkodzenie struktur stawu i stan zapalny, ktory pojawia się po zdarzeniu, uszkodzenie chrząstki stawowej itp. Mój syn 8 lat, złamał rękę – nadkłykciowe ,gips miał zdjęty nie może do końca wyprostować ani zgiąć ręki,mówi że coś mu blokuje ,martwię się ,że tak zostanie zalecono nam tylko ściskanie piłeczki i zabawa z piaskiem kinetycznym,bardzo proszę o informacje gdzie mogę udać się lub propozycje z Wrocławia, dziękuję Witam, Powinna się Pani zgłosić do rehabilitanta, który zajmuje się rehabilitacją ortopedyczną. Z jakiego miasta Pani pochodzi? Pozdrawiam Ewelina Prekiel Witam, córeczka 5 lat złamanie nadkłykciowe, miala gips i druty 5tyg. Zdjęte 3 tyg temu. Wg lekarza wszystko dobrze, ręka już się prawie prostuje, jednak zauważyłam że córka trzyma na pół zgięte palce (mały i serdeczny) pytałam czy może je wyprostować- wtedy pomaga sobie drugą ręka, palce dają się wyprostować jednak wygląda jakby sprawiało jej to trudność (beż pomocy 2 ręki) nie mamy żadnej rehabilitacji na ten moment, jedyne zalecenia żeby rękę używać w miarę normalnie i basen. Proszę o poradę. Witam Pani Małgorzato, Na pewno rękę powinien zobaczyć specjalista. Trzeba ocenić, skąd wynika ograniczenie ruchomości palców. Jest kilka możliwości. Czasami w czasie urazu kostnego dochodzi do współistniejących uszkodzeń ścięgien lub nerwów. Trzeba na pewno ocenić siłę mięśniową innych palców, sprawdzić czy jest to tylko niedowład wybiórczy dwóch palców. Bez obejrzenia ręki, nie jestem w stanie nic zasugerować. Bardzo dziękuję za odpowiedź. Akurat dziś mieliśmy kontrolną wizytę, lekarz powiedział że mogło sojsc do rozciągnięcia nerwu/ścięgna (proszę wybaczyć jeśli źle się wysławiam, mieszkamy w UK i medyczne- angielskie nazwy nie są mi aż tak znane) więc mniejsze mięśnie od wewnętrznej strony dłoni są jakby mniej sprawne. Mamy ruszać ręką normalnie i ćwiczyć chwyt. Zobaczymy jak będzie przy następnej kontroli. Za każdą radę i podpowiedź dziękuję. Dzień dobry Moja córeczka 5 lat prawy Łokietek. W opisie złamanie nasady dalszej kości ramiennej. Gips. Po tygodniu, na kontroli odesłano nas do Warszawy, do szpitala na Niekłańską. Tam RTG przez gips i opis stan po złamaniu kłykcia przyśrodkowego. Ustawienie części kostnych jest prawidłowe. Kolejna wizyta gips do RTG zdjęty. Lekarz mówi, że wcześniej nie było widać jest złamany staw. Kazał rehabilitować do wtedy kontrola u profesora… I ew ingerencja chirurgiczna. Chodzimy do fizjoterapeuty dziecięcego. Chciałam umówić do Pani wizyte ale terminarz podaje dopiero 🙈😔 Dobry wieczór,jestem mamą 38 letniego syna,który mieszka we Francji,26 sierpnia wkręcając żarówkę,stojąc na taborecie przewrócił się i doszło do złamania kości głowy promieniowej dnia dzisiejszego syn był piec razy przerwy cos niedobrego się dzieje,tydzień temu przeszedł piątą operacje ponieważ dochodziło do obluzowana protezy i lekarz stwierdził,ze teraz proteza będzie mocowana drutami,po operacji okazało się,ze była infekcja,wyczyścili,zamocowali implant,reka w gips,były antybiotyki i po czterech dniach wypis do syn ma mocny bol i mówi,ze czuje tak jak poprzednio,ze czuje jakby cos się znowu wizyta w szpitalu,skany już wycieńczony tymi operacjami,bólami i mi pomoc,co może być przyczyną takiego stanu,co jest nie tak,ze tak się dzieje,jesteśmy Dzień dobry Czy może Pani polecić jakiegoś dobrego fizjoterapeutę z Warszawy. Syn po złamaniu awulsyjnym nadkłyckia przyśrodkowego w łokciu lewej ręki. Pozdrawiam Agnieszka Witam Pani Agnieszko, Zapraszam do kontaktu przez formularz kontaktowy na stronie. Chętnie podpowiem, gdzie można się udać. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Potrzebuje dobrego rehabilitanta. Jestem z Warszawy. Dziś mialam skaplikowana operacje łokcia Witam, Obecnie przebywam na macierzyńskim. Polecam Piotra Pietrzaka Rehmedis Warszawa Pozdrawiam Ewelina Prekiel Witam 20 maja stwierdzono u mnie nieprzemieszczone złamanie głowy kości promieniowej w łokciu. 10 dni ręka była w łusce gipsowej, potem 4 tygodnie w stabilizatorze. Od 5 i pół tygodnia ćwiczenia i basen. Niestety zakres ruchu ograniczony: nie mogę zgiąć ręki do barki (80-90 stopni), nie mogę też w pełni wyprostować ręki. Niestety ćwiczenia i basen nie dają już postępu (niby po rozgrzaniu ręka lepiej się prostuje, ale potem linia ręki powraca do zgięcia; jakby postęp wyniakający z ćwiczeń się zatrzymał – obecnie 7 i pół tygodnia od urazu). Jak długo trwa rehabilitacja łokcia? Czy jest szansa na powrót do normalnego zakresu ruchu. Prosiłbym o rekomendację fizjoterapeuty od łokcia w Poznaniu. Pozdrawiam Witam, Po tego typ złamaniu niezbędna jest praca z fizjoterapeutą. Powrót zakresu ruchu jest bardzo indywidulany. U niektórych osób trwa 2-3 miesiące u innych dużo dłużej. Witam Moje 4 letnie dziecko jest po złamaniu nasady bliższej kości lokciowej bez przemieszczenia, w szybie gipsowej 3 tyg , os tygodnia bez gipsu, rączka nie do końca da się wyprostować na razie oraz często paluszki zostawia w ułożeniu jak w gipsie , lekarka stwierdziła, ze w tym wieku powinno dziecko wrócić szybko samo do pełnej sprawności i żeby pojawić się za miesiąc na kontrolę. czy są jakies wskazania do rehabilitacji od razu po ściągnięciu gipsu , boje się ze przegapimy okres kiedy można to jeszcze doprowadzić do sprawności. Czy po prostu mobilizować dziecko do ruchliwości i czekać tem miesiąc ? Pozdrawiam Witam, U dzieci rzeczywiście zazwyczaj zakres ruchu wraca samoistnie. Są jednak przypadki, gdzie potrzebne są zabiegi. Proszę obserwować rękę. Jeżeli zakres nie będzie się poprawiał w ciągu najbliższego tygodnia, zaleciłabym jednak rehabilitanta. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Witam, jestem dziesiąty tydzień po operacji łokcia, kość która wchodzi w tzw. Jabłko wyskoczyła i była delikatnie nadkruszona, miałem operacje gdzie zostały założone 3 śruby i blaszka. Dwa tygodnie po operacji mając szynę, zacząłem rehabilitacje zgodnie se wskazaniami ze szpitala. Pomimo upływu czasu i odbytych 18-stu rehabilitacji po godzinie każda, nie mogę za bardzo zginąć ręki a o wyprostowaniu mogę całkowicie zapomnieć, ręka utrzymuje się cały czas w kacie 90 stopni. Mój rehabilitant rozkłada ręce. Proszę o pomoc i wskazówki poniewAz jestem bezsilny… Witam, Żeby przeanalizować Pana przypadek, musiałabym zbadać łokieć, oraz obejrzeć aktualne zdjęcie. Łokieć powinien także obejrzeć lekarz, który operował. Niestety nie jestem w stanie na odległość stwierdzić, co jest przyczyną trudności w odzyskaniu zakresu ruchu. przyczyn może być kilka. Po pierwsze należy ocenić, czy wszystkie elementy kostne są prawidłowo ustawione, czy nie ma ciała wolnego w stawie. Po drugie, jaki rodzaj rehabilitacji miał Pan wykonany, jaki czas upłynął od zabiegu, czy utrzymuje się obrzęk. Zachęcam do wizyty. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Zmagam się już rok z urazem, jest o wiele lepiej, ale nadal nie prostuje ręki, wiele rehabilitacji, więc podobna sytuacja, rehabilitanci rozkładali ręce 🙁 w rezultacie zostało czekanie na artrolizę stawu łokciowego,chyba jedyny ratunek. Życzę dużo zdrowia i wytrwałości. Witam, Mialam operacje łokcia po wywrotce na rowerze śruby śrudszpikowe. Po roku następna operacja wyciągnięcie śrub. Lekarz zalecił 2 tyg po pierwszej operacji dzwiganie pustego kubka oraz ściskanie piłeczki. Łokieć sprawny wszystko super. Witam Mam 52 lata i miałem złamanie nasady bliższej głowy kości promieniowej( złamanie wieloodłamowe z przemieszczeniem) , dlatego miałem zabieg protezoplastyki głowy kości promieniowej prawej typu Biomet ( głowa 24)12,trzpień( 8)28. Dzisiaj jest .2019 .Rehabilitację wolny termin mam dopiero od Bardzo prosze o pomoc jakie cwieczenia mogę robic,a robię tylko wyprosty ręki bez obciążenia i towarzyszy przy tym duży ból w zgięciu, mam już zanik mięśnia -bicepsu . Czy mogę użyć jakiegoś obciążenia do ćwiczeń i jakie max. obciążenie? Pozdrawiam Witam, niestety nie mogę odpowiedzieć na to pytanie. Żeby dobrać odpowiednie ćwiczenia należy zbadać Pana łokieć i przeanalizować badania obrazowe. Protezoplastyka głowy kości promieniowej to poważny zabieg. Pacjenci bardzo różnią się pod względem funkcji stawu. Zalecam zgłoszenie się fizjoterapeuty szybciej niż za miesiąc przynajmniej na kilka wizyt. Nauczy Pana technik do pracy domowej. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Dzień dobry, Szukam osoby, która potrafiłaby rzetelnie ocenić moją niesprawność w obrębie stawu łokciowego. Ok. 2 lata temu miałem wypadek na rowerze. Rezonans wykazał kompresyjne złamanie główki kości ramiennej (łokieć) oraz złamanie kości promieniowej (o ile sobie przypominam określone jako rozszczepienne). Nie było leczenia operacyjnego. Wdrożono zabiegi z wykorzystaniem osocza (PRP), które w relatywnie krótkim czasie pomogły (lub czas zrobił swoje) uporać się z ogromnym bólem. Było kosztownie, ale nie do końca skutecznie. Deficyt w zgięciu/wyproście określono na 7%. Jestem osobą aktywną, trenuję kalistenikę w dużych objętościach treningowych. Brak wyprostu, bóle promieniujące od łokcia przez całe przedramię, bardzo utrudniają mi wykonywanie ćwiczeń wielostawowych (podciąganie, pompki, ćwiczenia na poręczach) czy figur statycznych. Pomijam brak symetrii ciała podczas aktywności. Bardzo proszę o szczerą opinię czy jest szansa na usprawnienie ruchomości/likwidację bólu po takiej kontuzji i po takim czasie od jej wystąpienia 🙂 Witam, Z jakiego miasta Pan pochodzi? Jestem z Warszawy. Proszę o wysłanie maila przez formularz kontaktowy, podpowiem, gdzie się udać. Pozdrawiam Czy udało się Panu uzyskać pomoc? Wrócił Pan do kalisteniki? Mam złamany łokieć po 6 tygodniach zdjeli gips nie moge zgiac łokcia Powinien Pan jak najszybciej skontaktować się z fizjoterapeutą. Zabiegi powinien być rozpoczęte jak najszybciej, oczywiście jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań. Witam córką lat 6 złamała rękę w łokciu ,, nadklykciowe złamanie kości ramiennej z przemieszczeniem ‘ skladans operacyjnie plis 3 druty wczoraj sciagniety gips po tyg zaczynamy ćwiczyć reke nie wyprostuje się do końca tylko odp połowy jak długo może trwać taki stan ? W takich przypadkach warto wspolpracować z fizjotrapeutą, co przyśpieszy powrót funkcji. Ciężko jednoznacznie określić czas powrotu zakresu ruchu, to sprawa dość indywidulana. Witam. Moja córka 28, 12 ,2019 r złamała łokieć. Niestety skończyło się na interwencji chirurgicznej. Wspomnę tylko że 9 szwów i druty. Po miesiącu druty zostały usunięte i powstał przykurcz. Lekarz w szpitalu prowadzacy córkę od początku mówił że rechabilitacja potrzebna jest na już. Po 6 dniach pojechaliśmy ściągnąć szwy i po skierowanie na rechabilitacja. Lekarz w przychodni chirurgii dziecięcej stwierdził że nie ma takiej potrzeby. Córka jest rechabilitowana prywatnie od dnia ściągnięcia szwów i robi postępy. Czeka nas długa rechabilitacja. Witam, Miałem złamanie końcówki kości łokciowej, założoną miałem longetę gipsową na 3 tygodnie, teraz mam jeszcze temblak lekarz zalecił mi na własna rękę ćwiczenia po zdjęciu longety. (prostownie i zginanie ręki w łokciu ile dam rade). Dziś minęło 5 tygodni od złamania, ręki do końca zgiąć nie mogę boli mnie, wyprostować też nie daje rady do końca. Czy normalne jest że ręka mnie boli jak nią ćwicze? I czy można spać bez temblaka- tak właśnie robię. opuchlizny żądnej nie ma, wydaje mi się że jak nie ćwiczyłem to mniej bolao. Witam, W przypadku tego typu złamań niezbędna jest terapia manualna. 5 tygodni po zdjęciu gipsu to jeszcze dobry czas, żeby zgłosić się do terapeuty. Oczywiście zdarzają się osoby, które samodzielnie są w stanie zwykłymi ćwiczeniami rozpracować ruchomość w stawie. Niestety nie zawsze to się udaje. Jeśli chodzi o temblak to nie mogę nie więcej powiedzieć bez badania i oceny badań obrazowych. Staw może delikatnie boleć w trakcie ćwiczeń, ale może też być to kwestia tego, że pewne ruchy robi Pan zbyt mocno. Ból może też wynikać z ograniczenia ruchomości…są to trudne sprawy i dlatego zachęcam do niezwłocznej konsultacji z fizjoterapeutą. Pozdrawiam Ewelina Prekiel ja jestem leczona na terenie Niemiec , bo tu mieszkam miałam już cztery operacje łokcia teraz mi usunięto śruby mam bardzo opuchnięta ręke i mnie okropnie boli co ja mam robić czekam na rehabilitcje na KUROT , na AOK jestem już dwa lata witam, Niestety trudno coś więcej powiedzieć, ponieważ nie znam dokładnie przypadku. Z pewnością w Niemczech ma Pani dostęp do rehabilitacji na bardzo wysokim poziomie. Pozdrawiam Ewelina Prekiel witam, Niestety trudno coś więcej powiedzieć, ponieważ nie znam dokładnie przypadku. Z pewnością w Niemczech ma Pani dostęp do rehabilitacji na bardzo wysokim poziomie. Pozdrawiam Ewelina Prekiel To super, ze tak szybko. A w moim przypadku jest cos dziwnego. Operacja zrobiona gips zdjeto nie zastosowano ortezy, bo podobno nie mozna do tego typu zlamania. Odwlekanie wizyt co cztery tygodnie, po operacji zabroniono prostowac reke i umieszczono na luznym slingu. Nie bolalo za mocno, jeszcze nie zalecono rehabilitacji I lokiec nie chce sie wyprostowac. Rano maly brazowy siniaczek na przegubie reki sie pojawia i slaba widocznosc naczyn zylnych na dloni. Dzis ide do lekarza I nie poddaje sie jeszcze, prawie 2 miesiace? Moja córka po złamaniu łokcia chodziła na rehabilitację w Krakowie do jednego z gabinetów Cała rehabilitacja po zdjęciu gipsu do tego żeby ruszała normalnie to trwała ok. miesiąca, natomiast, żeby się zaczęła na tej ręce opierać i żeby mięśnie się jej odbudowały, to jeszcze z dwa miesiące to trwało. Teraz to nawet nie pamięta, że takie coś miało miejsce. Witam , złamanie bliższej nasady kości promiennej łokcia lewego, szyna od 30 sierpnia do lekarz kazał zdjąć i założyć ortezę bez blokady abym ćwiczyła zgięcie i wyprost. Trochę się boje,czy te ,5 dni w gipsie to nie za krotko? Kiedy mogę się udać do fizjo aby zacząć ćwiczyć? Niektórzy mówią,aby dopiero po 2 tygodniach…inni że jak zdejmę ortezę… co człowiek to inna o wskazówki Witam, rehabilitację rozpoczynamy w momencie, gdy lekarz stwierdzi pełen zrost. Wskazania, co do rehabilitacji powinien dać lekarz, który ocenia Pani przypadek. Standardowo gips zakłada się na 5-6 tygodni, następnie rozpoczynamy fizjoterapię. W początkowym etapie można pracować bezpiecznymi technikami tkanek miękkich. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Dodaj komentarz Może Cię zainteresować Operacja dyskopatii to ostateczność W ostatnich 10 latach obserwujemy drastyczny wzrost liczby operacji odcinka lędźwiowego. Dlaczego tak się dzieje? Z pewnością zmiany degeneracyjne dysków międzykręgowych to prawdziwa plaga wynikająca ze współczesnego stylu życia. Z drugiej strony część pacjentów i lekarzy decyduje się na zabieg zbyt pochopnie. Warto zaznaczyć, że bóle dyskopatyczne towarzyszyły ludzkości od zawsze. Dawniej pacjenci nie mieli zbyt… Kilka słów wstępu Problemy bólowe kręgosłupa bardzo często są wynikiem uszkodzeń dysku międzykręgowego i pojawienia się jego przepukliny. Wielu pacjentów słyszy od lekarzy, że dysk nie ma możliwości regeneracji i w przypadku pojawienia się ucisku na nerw jedynym rozwiązaniem jest operacja. Oczywiście w wielu przypadkach tak jest, ale nie zawsze. W pewnym sensie uszkodzony dysk nie ma możliwości regeneracji. Jeżeli część jego wnętrza… Języczek podniebienny- położenie i funkcja Jeżeli otworzycie szeroko usta i spojrzycie w lustro, po tylno-górnej stronie gardła zauważycie charakterystyczną wypustkę- to właśnie języczek podniebienny (z łaciny uvula). Jest to bardzo elastyczna struktura, która delikatnie porusza się głównie w kierunku przednio-tylnym podczas mówienia, czy przełykania. Możliwość ruchu zapewnia mu mięsień języczka, który unerwiony jest przez nerw błędny. Wszystkie te podstawowe informacje anatomiczne… Nazywam się Ewelina Prekiel i jestem fizjoterapeutką. Moja pasją jest ortopedia i wszystko, co związane z narządem ruchu. Inspiracją do pisania artykułów są moi pacjenci, ich codzienne problemy i pytania. Staram się w przystępny sposób wyjaśnić zagadnienia medyczne, zawsze w oparciu o najnowsze doniesienia naukowe i własne doświadczenia. Moją pracę zawodową rozpoczęłam 9 lat temu. Od tego czasu specjalizuje się w ortopedii. Zajmuję się rehabilitacją po urazach i zabiegach operacyjnych, w bólach ostrych i przewlekłych narządu ruchu a także w wadach postawy. Wspólpracuję z młodymi sportowcami w zakresie prewencji i leczenia urazów. Stopa Bark Klatka piersiowa Kolano Miednica Kręgosłup Łokieć Kończyna górna Biodro Kończyna dolna Bóle stawów Z cyklu FizjoCiekawostki Menu © 2021 Fizjomind E. Prekiel. Wszystkie prawa zastrzeżone

Bóle kręgosłupa. Spędzamy zbyt wiele czasu w pozycji siedzącej. Prowadzi to do bólu pleców. Warto wstać,przejść się. Zredukujemy wtedy dolegliwości bólowe kręgosłupa. W pierwszych dniach po zabiegu nie można, jednak po wgojeniu się gwoździa tak (w przypadku stabilnego zespolenia). Szanowana Pani, gwóźdź śródszpikowy jest

Złamanie kości łódeczkowej u jej podstawy z przemieszczeniem. Witam. Rok temu ćwicząc na siłowni spadła mi sztanga ważąca 80 kg na rękę. Czułem ból poszedłem do szpitala ale nie zostałem przyjęty ponieważ w rejestracji powiedziano mi ze to nie zagraża mojemu życiu i mnie nie przyjmą. Przez cały ten okres czułem ból w lewym nadgarstku postanowiłem zrobić zdjęcie RTG po którym okazało się ze mam złamana kość łódeczkowa z przemieszczeniem. Chciałbym się dowiedzieć co dalej mam z tym zrobić? Jakie mogą być tego konsekwencje? MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Złamania awulsyjne guzowatości V kości śródstopia zwykle występują w strefie 1 i nie sięgają do stawu pomiędzy podstawą IV i V kości śródstopia (ryc. 7 i 9). _____ ** Anatomicznie wyróżniamy stęp (kości), śródstopie i palce. W piśmiennictwie anglojęzycznym stosowany jest podział kliniczny stopy, a jego granice są Podczas codziennej aktywności ruchowej często dochodzi do różnego rodzaju wypadków. Zwłaszcza kończyny górne ze względu na swoją budowę są podatne na liczne urazy. Do najczęstszych zalicza się złamania kostne. Dochodzi do nich zazwyczaj podczas urazu bezpośredniego, np. w wyniku wypadku komunikacyjnego lub podczas upadku na wyciągniętą rękę. Ich efektem jest znaczne ograniczenie wykonywania czynności codziennych. Proces leczenia i kompleksowego usprawniania po złamaniach, zwłaszcza w okolicy stawu nadgarstkowego, jest skomplikowany ze względu na zaawansowaną budowę anatomiczną. W tego rodzaju urazach bardzo efektywne jest szybkie wprowadzenie procesu usprawniania. Fizjoterapia powinna być prowadzona przez doświadczony zespół fizjoterapeutów lub rehabilitantów, pod szczególną kontrolą lekarza ortopedy. Budowa anatomiczna nadgarstka Na ręce, w skład której wchodzi zwykle 27 kości, odróżnia się trzy odcinki: nadgarstek, śródręcze, palce. Nadgarstek składa się z ośmiu kości ułożonych w dwa szeregi po cztery kości, jeden bliższy i jeden dalszy. W skład szeregu bliższego, licząc od kości promieniowej do łokciowej, wchodzą:POLECAMY kość łódeczkowata – jest największą kością szeregu bliższego. Nazwę otrzymała w związku ze swym względnym podobieństwem do miniatury łodzi. Powierzchnia bliższa jest wypukła, gładka i łączy się stawowo z dalszym końcem kości promieniowej. Powierzchnia dalsza, również gładka i wypukła, łączy się stawowo z kością czworoboczną większą oraz czworoboczną mniejszą. Powierzchnia łokciowa w swym mniejszym, sierpowatym odcinku górnym łączy się stawowo z kością księżycowatą, w swym większym, wklęsłym odcinku dolnym – z kością główkowatą. Powierzchnia promieniowa jest chropowata i wąska; do niej przyczepia się więzadło poboczne promieniowe nadgarstka. Na powierzchni grzbietowej znajduje się wąski, chropowaty rowek, do którego przyczepiają się więzadła. Powierzchnia dłoniowa jest u góry wklęsła, u dołu i bocznie wypukła; wytwarza tu guzek kości łódeczkowatej, do którego przyczepiają się troczek zginaczy i odwodziciel krótki kciuka. Kość łódeczkowata łączy się stawowo z pięcioma kośćmi: od góry z kością promieniową, od dołu z kością czworoboczną większą i mniejszą, od strony łokciowej z kością księżycowatą i główkowatą [1]; kość księżycowata, kość trójgraniasta, kość grochowata. Szereg dalszy nadgarstka, licząc w tym samym porządku, stanowią kości: czworoboczna większa, czworoboczna mniejsza, główkowata, haczykowata. R e k l a m a Wszystkie kości nadgarstka są kośćmi krótkimi i na każdej z nich – z wyjątkiem kości grochowatej – wyróżnia się sześć powierzchni: bliższą, dalszą, przyśrodkową, boczną, dłoniową i grzbietową. W powierzchnie stawowe są zaopatrzone te kości, które są zwrócone do kości sąsiednich. Pozostałe powierzchnie są nierówne i stanowią pola przyczepów więzadeł. Kości nadgarstka w całości układają się w taki sposób, że tworzą łuk wypukłością zwrócony w kierunku grzbietu ręki. W wyniku tego po stronie dłoniowej powstaje bruzda nadgarstka. Jest ona pogłębiona dwiema wyniosłościami: wzdłuż brzegu bocznego nadgarstka przebiega wzniosłość boczna, czyli promieniowa, utworzona przez guzek kości łódeczkowatej i guzek kości czworobocznej większej, natomiast wyniosłość przyśrodkową, czyli łokciową, tworzą kość grochowata i haczyk kości haczykowatej. Do obu tych wyniosłości umocowuje się poprzecznie biegnące więzadło zwane troczkiem zginaczy, które zamyka bruzdę nadgarstka w kanał nadgarstka. Przez kanał nadgarstka przebiegają ścięgna mięśni zginaczy palców, nerwy i naczynia krwionośne [2]. Kościec nadgarstka jako całość Rozpatrywany w swej całości nadgarstek ma kształt mniej więcej czworokątny; jego wymiary poprzeczne są znacznie większe od wymiarów pionowych. Szereg bliższy kości nadgarstka ma u góry jajowatą, silnie wypukłą powierzchnię stawową, utworzoną głównie przez kości łódeczkowatą i księżycowatą, w mniejszym stopniu przez kość trójgraniastą. Kość łódeczkowata i część promieniowa kości księżycowatej łączą się z powierzchnią stawową nadgarstkową kości promieniowej; część łokciowa kości księżycowatej i kość trójgraniasta – z krążkiem stawowym stawu promieniowo-nadgarstkowego, położonym między nimi a głową kości łokciowej. Kość grochowata nie łączy się ani z kośćmi przedramienia, ani z szeregiem dalszym kości nadgarstka, tylko z powierzchnią dłoniową kości trójgraniastej. Od dołu szereg bliższy jest ograniczony wyraźnie esowato zakrzywioną powierzchnią; jej część promieniowa, utworzona przez część kości łódeczkowatej, jest silnie wypukła i występuje znacznie ku dołowi; część łokciowa, utworzona przez kość łódeczkowatą, księżycowatą i trójgraniastą, wytwarza wyraźnie ku górze wpuklone wgłębienie. Szereg dalszy kości nadgarstka ma u góry silnie zakrzywioną powierzchnię, będącą na ogół odciskiem powierzchni dolnej szeregu bliższego. Część promieniowa szeregu dalszego, utworzona przez kości czworoboczne większą i mniejszą, jest wklęsła, część łokciowa, utworzona przez kość łódkowatą i haczykowatą, jest bardzo ku górze wypukła. Dolne ograniczenie szeregu dalszego wytwarza powierzchnię nierówną, falistą, do której przylegają kości śródręcza. Najbardziej promieniowo znajduje się powierzchnia siodełkowata kości czworobocznej większej dla pierwszej kości śródręcza; następnie druga powierzchnia – kości czworobocznej mniejszej – łączy się z drugą kością śródręcza, która poza tym przylega do kości czworobocznej większej i główkowatej. Trzecia z kolei powierzchnia – kości główkowatej – łączy się z trzecią kością śródręcza. Wreszcie odpowiednie powierzchnie kości haczykowatej, najbardziej łokciowo położonej, przylegają do czwartej i piątej kości śródręcza; czwarta kość śródręcza poza tym przylega również do kości główkowatej. Po stronie grzbietowej nadgarstek jest wypukły i pokryty ścięgnami prostowników ręki. Powierzchnia dłoniowa jest wklęsła i wytwarza bruzdę nadgarstka, która tym bardziej się pogłębia, że brzegi promieniowy i łokciowy unoszą się w kierunku dłoniowym. Wyniosłość promieniowa nadgarstka jest utworzona przez guzek kości łódeczkowatej oraz guzek kości czworobocznej większej. Po stronie łokciowej wznosi się kość grochowata i haczyk kości haczykowatej, które wspólnie tworzą wyniosłość łokciową nadgarstka. Między obiema tymi wyniosłościami rozpięty jest troczek zginaczy, który uzupełnia bruzdę nadgarstka w kanał. Przez kanał ten biegną ścięgna zginaczy palców i nerw pośrodkowy [1].Wyczuwalność Z kości nadgarstka wyraźnie wyczuwalne są obie wyniosłości i powierzchnie grzbietowe, zwłaszcza powierzchnia grzbietowa kości główkowatej [1].Struktura Każda kość nadgarstka jest utworzona z istoty gąbczastej, którą otacza cienka warstwa istoty zbitej. Beleczki istoty gąbczastej przylegają głównie równolegle do osi kończyny [1].Rozwój Rozwój kości nadgarstka jest bardzo opóźniony w porównaniu do wszystkich innych kości kończyny górnej. Kostnienie chrząstek rozpoczyna się tu dopiero po urodzeniu; rzadko kiedy punkt kostnienia dla kości główkowatej i haczykowatej występuje już u noworodka. Zazwyczaj nadgarstek kostnieje w ośmiu punktach, po jednym dla każdej kości. Mniej więcej w pierwszej połowie pierwszego roku życia powstaje punkt kostnienia dla kości główkowatej i haczykowatej, przy czym pierwsza nieco wyprzedza drugą. Natomiast między drugim i pół a trzecim rokiem życia występuje punkt kostnienia w kości trójgraniastej, między trzecim a piątym rokiem życia – w kości księżycowatej, między trzecim i pół a szóstym rokiem życia rozpoczyna się kostnienie kości czworobocznej większej i mniejszej, a między czwartym i pół a szóstym – kości łódeczkowatej. Ostatnia kostnieje kość grochowata – między ósmym a 12. rokiem życia. Nieraz w poszczególnych kościach mogą występować dwa punkty kostnienia. Czasami wyrostek rylcowaty trzeciej kości śródręcza tworzy oddzielną dodatkową kostkę, która wchodzi wtedy w skład kości nadgarstka [1].Zmienność Kościec nadgarstka przypomina stosunki, jakie spotyka się u bardzo odległych przodków człowieka, mianowicie u niektórych płazów i gadów, u których w szeregu bliższym występują trzy kości nazwane przez Gegenbauera kością promieniową, pośrednią i łokciową nadgarstka, w szeregu dalszym zaś pięć kości nadgarstka, z których każda łączy się z odpowiadającą jej kością śródręcza. Kości nadgarstka czwarta i piąta zlewają się ze sobą, tworząc kość haczykowatą, lub też kość nadgarstka piąta zanika, a kość nadgarstka czwarta powiększa się, odpowiadając kości haczykowatej. Podział kości czwartej nadgarstka zaznacza się czasami zarówno u człowieka, jak i u niższych ssaków. Między obu szeregami kości nadgarstka występuje szereg trzeci, składający się z jednej lub większej liczby kości, tzw. kości środkowych. W obrębie nadgarstka występują bowiem czasem po stronie dłoniowej i grzbietowej dodatkowe kości; kości te należy uwzględniać dla uniknięcia błędów w ocenie zdjęć rentgenologicznych [1]. Złamanie kości łódeczkowatej Spośród wszystkich kości nadgarstka kość łódeczkowata najczęściej ulega złamaniu [3]. Złamanie kości łódeczkowatej zdarza się najczęściej u młodych mężczyzn pomiędzy 20. a 40. rokiem życia. Przypadki złamań u dzieci są wyjątkowo rzadkie [4, 5]. Leczenie zwłaszcza tego uszkodzenia jest procesem skomplikowanym pod każdym względem. Omawiane schorzenie w wielu przypadkach jest lekceważone ze względu na niewielkie dolegliwości bólowe. Z powodu słabego ukrwienia różnego rodzaju złamania w obrębie kości łódeczkowatej mogą się wolniej goić, co w perspektywie czasu doprowadza do wielu powikłań, np. jałowej martwicy kości. Przyczyny złamania kości łódeczkowatej to upadek na wyprostowany staw nadgarstkowy, upadek na zgięty grzbietowo staw nadgarstkowy przy jego równoczesnym odchyleniu dopromieniowym. Tego typu złamanie kości łódeczkowatej powstaje zazwyczaj przy uprawianiu dyscyplin sportowych, takich jak: piłka nożna, piłka ręczna, jazda na nartach, jazda na rowerze, różnorodne sporty walki, np. boks. Objawy złamania kości łódeczkowatej to ból (okolicy stawu nadgarstkowego), nadmierna tkliwość (stawu nadgarstkowego), obrzęk (zazwyczaj niewielki), krwiak – powstaje na skutek przerwania ciągłości naczyń krwionośnych, zmiany skórne (zaczerwienienie, w dużej mierze ze względu na stan zapalny), ograniczenie ruchomości (stawu nadgarstkowego), zaawansowane zaburzenie czynności manualnych dłoni. Proces diagnostyczny Diagnoza różnorodnych urazów w obrębie stawu nadgarstkowego, w tym przede wszystkim złamania kości łódeczkowatej, nie jest prosta. Wymaga ona dużego doświadczenia lekarza prowadzącego kompleksowy proces diagnostyczny. Na wizycie przeważnie u lekarza pierwszego kontaktu zostanie przeprowadzone badanie, w skład którego wchodzi test uciskowy. Oprócz tej procedury porównuje się jeden nadgarstek do drugiego, aby ocenić zaburzenie podstawowych obrysów. W dalszej kolejności lekarz wypisze skierowanie do specjalisty ortopedy i zleci badania obrazowe. Zalicza się do nich przede wszystkim: RTG (w różnych projekcjach, zdj. 1), rezonans magnetyczny, tomograf komputerowy, scyntygrafię. 1. Rentgen stawu nadgarstkowego Jeżeli lekarz nieodpowiednio zdiagnozuje omawiane złamanie, a co za tym idzie – zastosuje nieodpowiednie leczenie, mogą powstać na przestrzeni czasu różnorodne powikłania. Zalicza się do nich ograniczenie ruchomości, niedowłady, porażenia (wynikające z poszczególnych uszkodzeń określonych nerwów), deformacje kostne (uszkodzonego odcinka), przykurcze, np. mięśniowe. Leczenie Po właściwie przeprowadzonym procesie diagnostycznym należy bezzwłocznie rozpocząć odpowiedni proces leczenia. Można go podzielić na: leczenie zachowawcze – w tym przypadku zazwyczaj stosuje się opatrunek gipsowy. Czas unieruchomienia waha się przeważnie od sześciu do ośmiu tygodni. W mniej skomplikowanych złamaniach można zastosować dokładnie dopasowaną ortezę lub specjalistyczną szynę. Przed założeniem obu wspominanych usztywnień rekomenduje się zastosowanie w miejscu urazu odpowiedniego preparatu przeciwbólowego, np. Diky 4%. Dzięki dostępnemu aplikatorowi można dokładnie odmierzyć odpowiednią dawkę i precyzyjnie nałożyć ją na okolicę złamania. Ponadto w skład leczenia zachowawczego wchodzi: postępowanie farmakologiczne, np. stosowanie leków: – przeciwbólowych, przeciwzapalnych, – poprawiających miejscowe krążenie, – rozluźniających, np. tkanki miękkie; fizjoterapeutyczne, np. zastosowanie pola magnetycznego (przenika przez opatrunek gipsowy), laseroterapii punktowej (w przypadku szyny gipsowej); leczenie operacyjne – wprowadza się je, kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanych efektów. Stosuje się je również przy złamaniach niestabilnych, z przemieszczeniem oraz urazami towarzyszącymi. Świeże złamania z przemieszczeniem odłamów leczy się, stosując operacyjne nastawienie odłamów i ich zespolenie. Rodzaj zastosowanego materiału zespalającego nie ma znaczenia dla postępu zrostu [6, 7]. Należy pamiętać, iż po leczeniu zarówno zachowawczym, jak i operacyjnym trzeba bezapelacyjnie wprowadzić kompleksowy program po złamaniu kości łódeczkowatej Po tego typu urazie ze względu na np. gorsze ukrwienie kości łódeczkowatej występują powikłania, do których zalicza się powstanie stawu rzekomego (może przebiegać bezobjawowo lub z niewielkimi dolegliwościami, szczególnie w pierwszych kilku latach po złamaniu) [6], przyspieszenie zmian zwyrodnieniowych, powstanie jałowej martwicy kości. Standaryzacja postępowania fizjoterapeutycznego po złamaniu kości łódeczkowatej leczonej zachowawczo W przypadku złamania kości łódeczkowatej wskazane jest jak najszybsze wprowadzenie fizjoterapii. Należy ją wprowadzić już w trakcie unieruchomienia opatrunkiem gipsowym lub szyną gipsową. Takie postępowanie trzeba podzielić na kilka okresów. Czas trwania określonego okresu i jego złożoność w dużej mierze są uzależnione od właściwego zrostu kostnego. I okres Czas trwania: od pierwszego dnia do szóstego–ósmego tygodnia. Jest to czas, w którym intensywnie następuje zrost kostny. W tym okresie stosuje się zabiegi z zakresu zarówno fizykoterapii, jak i kinezyterapii. Powinny być one wykonywane codziennie, a niektóre nawet dwa razy dziennie. Na tym etapie należy zmniejszyć aktywność ruchową kończyny górnej. Od rozległości opatrunku gipsowego zależy złożoność rehabilitacji. W tym etapie właściwe jest również stosowanie farmakoterapii mającej głównie działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz rozluźniające tkanki miękkie. Cele: działanie przeciwbólowe, działanie przeciwzapalne, działanie przeciwobrzękowe. Fizykoterapia: pole magnetyczne; stosowane bezpośrednio na miejsce złamania, ponieważ przenika przez opatrunek gipsowy, powodując jednocześnie stymulację i przyspieszenie zrostu kostnego; 6–10 mT, 30–40 Hz, impuls prostokątny, czas 30 min; laseroterapia punktowa; stosowana na odcinki ciała nieobjęte opatrunkiem, np. palce; 6–12 J/cm2 , długość fali 800–950 nm, czas 4–7 min; krioterapia miejscowa; stosowana na odcinki ciała nieobjęte opatrunkiem gipsowym, np. palce; czas 3 min; bioptron; stosowany na odcinki ciała nieobjęte opatrunkiem gipsowym, np. palce; czas 20 min. Kinezyterapia: delikatne ćwiczenia bierne; w zależności od rozległości opatrunku gipsowego stosuje się ćwiczenia np. palców, łokcia; czas 10 min; delikatne ćwiczenia czynno-bierne; w zależności od rozległości opatrunku gipsowego stosuje się ćwiczenia np. palców; czas 10 min; delikatne ćwiczenia czynne; w zależności od rozległości opatrunku gipsowego stosuje się ćwiczenia np. palców, łokcia; czas 10 min (zdj. 2A–5B). 2A-B. Delikatne ćwiczenia czynne 3A-B. Delikatne ćwiczenia czynne 4A-B. Delikatne ćwiczenia czynne 5A-B. Delikatne ćwiczenia czynne II etap Czas trwania: od szóstego–ósmego tygodnia do ok. czwartego miesiąca (ten czas jest uzależniony od zrostu kostnego oraz od postępów rehabilitacji). W tym okresie następuje stopniowa intensyfikacja postępowania fizjoterapeutycznego (stosuje się zabiegi z zakresu zarówno fizykoterapii, jak i kinezyterapii). Powinny być one wykonywane co najmniej trzy razy w tygodniu (jeżeli nie występują żadne inne przeciwwskazania medyczne). Na tym etapie należy zmniejszyć aktywność ruchową kończyny górnej i jednocześnie zwrócić szczególną uwagę na bezpieczne wykonywanie czynności dnia codziennego. Od prawidłowego zrostu kostnego zależy złożoność postępowania usprawniającego. W tym etapie w zależności od wskazań medycznych zaleca się stosowanie farmakologii, leków o działaniu przeciwbólowym oraz przeciwzapalnym. Można zastosować produkt z grupy NLPZ z substancją czynną diklofenak w postaci np. aerozolu Diky 4%. Jest to preparat, który można wykorzystać przy różnego rodzaju urazach kostno-stawowych. Cele: działanie przeciwbólowe, działanie przeciwobrzękowe, działanie poprawiające ruchomość, działanie wzmacniające siłę mięśniową, działanie wzmacniające wytrzymałość mięśniową, działanie poprawiające biomechanikę, działanie poprawiające trofikę skóry. Fizykoterapia: krioterapia miejscowa; czas 3 min; laseroterapia; 6–12 J/cm2 , długość fali 800–950 nm, czas 4–7 min; jonoforeza; z substancji przeciwbólowej, przeciwzapalnej oraz wzmacniającej zrost kostny; czas 15 min; elektrostymulacja; czas 15 min; prądy TENS; czas 15 min; Sollux; czas 15 min; wirówka; czas 10 min. Kinezyterapia: ćwiczenia izometryczne, ćwiczenia czynne; czas 10 min; ćwiczenia przyrządowe; czas 15 min; ćwiczenia z elastycznym oporem; czas 10 min (zdj. 6A–8B); ćwiczenia sensomotoryczne; czas 10 min (zdj. 9A–10B); ćwiczenia indywidualne z fizjoterapeutą; czas 15 min; ćwiczenia w odciążeniu; czas 15 min; ćwiczenia samowspomagane; czas 10 min; ćwiczenia rozciągające; czas 5 min; ćwiczenia oporowe; czas 10 min (zdj. 11A–B); mobilizacja; czas 15 min; masaż; czas 10 min; rolowanie; czas 5 min; kinesiotaping. 6A-B. Ćwiczenia z elastycznym oporem 7A-B. Ćwiczenia z elastycznym oporem 8A-B. Ćwiczenia z elastycznym oporem 9A-B. Ćwiczenia sensomotoryczne 10A-B. Ćwiczenia sensomotoryczne 11A-B. Ćwiczenia oporowe Powyższa standaryzacja postępowania fizjoterapeutycznego jest przykładowym modelem usprawniania po złamaniu kości łódeczkowatej. Właściwie zbilansowane odżywianie zgodne z aktualnymi wymogami zwłaszcza po złamaniu kości daje w perspektywie czasu bardzo dobre wyniki. Ważne jest przemyślane i odpowiednie przyswajanie wapnia, białka, witaminy D, składników mineralnych, np. potasu, magnezu, fosforu, cynku. Należy pamiętać, aby w trakcie gojenia się złamania kości unikać nadmiernego spożywania przede wszystkim: soli, kofeiny, alkoholu. Wszystkie wyżej wymienione produkty powodują zaburzenie gospodarki wapniowej oraz zwiększają wydalanie wapnia z moczem. Podsumowanie Aktywny tryb życia oraz nieszczęśliwe wypadki przyczyniają się w dużej mierze do różnorodnych złamań. Kończyny górne są bardzo na to narażone. Staw nadgarstkowy w codziennym funkcjonowaniu człowieka odgrywa wiele kluczowych ról. Jest odpowiedzialny za wykonywanie czynności precyzyjnych. Leczenie omawianego urazu jest procesem skomplikowanym, wymagającym przede wszystkim dużego doświadczenia personelu medycznego. Szybkie i odpowiednie postępowanie fizjoterapeutyczne w dużej mierze przywraca właściwe funkcjonowanie chorego w codziennym życiu. Piśmiennictwo Bochenek A. A., Reicher M. M. Anatomia człowieka. T. 1: Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie. Wyd. 13. PZWL. Warszawa 2020. Ignasiak Z., Janusz A., Jarosińska A. Anatomia człowieka. T. 1. AWF Wrocław. Wrocław 2002. Arsalan-Werner A., Sauerbier M., Mehling Current concepts for the treatment of acute scaphoid fractures. European Journal of Trauma and Emergency Surgery 2016; 42 (1): 3–10. Ishikawa J., Cooney III Niebur G. et al. The effects of wrist distraction on carpal kinematics. J Hand Surg 1999, 24 (1): 113–120. Greene Hadied LaMont Scaphoid fractures in children. J Hand Surg 1984; 9 (4): 536–541. Herndon Scaphoid fractures and complication. American Academy of Orthopaedic Surgeons Red. Pfeffer 1993. Mazurek T. Ocena wyników leczenia stawów rzekomych kości łódeczkowatej metodą zespolenia śrubą według McLaughlina. Praca doktorska z zasobów Biblioteki Głównej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego Gdańsk 1997. Rehabilitacja po złamaniu kości ramiennej. Po usunięciu bandaża konieczne jest podjęcie działań rehabilitacyjnych. Są integralną częścią naprawy kości i są równie ważne jak odpowiednia terapia. Rehabilitacja koniecznie obejmuje: Opis schorzenia Złamanie kości łódeczkowatej jest drugim najczęstszym po kości promieniowej złamaniem kości tworzących nadgarstek. Jest nazywane cichym złamaniem, często daje nieduże objawy, a nieleczone ujawnia się dopiero po wielu miesiącach lub latach od urazu w postaci bolesnych komplikacji – tzw stawu rzekomego lub dokuczliwych zwyrodnień przeszkadzających w uprawianiu sportu i życiu codziennym. Dotyczy zwykle ludzi aktywnych, uprawiających sporty szczególnie motocyklowe lub rowerowe. Nierzadko zdarza się złamanie spowodowane uderzeniem w rękę przez silnie kopniętą piłkę futbolową. Przebieg schorzenia Przez kość łódeczkowatą przepływa niewiele krwi – to powoduje że zrastanie się tego złamania jest utrudnione. Dlatego nawet najmniejsze podejrzenie ruchomości odłamów i każde ich przemieszczenie powinny być rozpatrywane jako wskazanie do zabiegu. Prawidłowe zespolenie kości skutecznie stabilizuje odłamy zapewniając im warunki do powstania zrostu. Decyzję o operacji podejmuje się na podstawie badań obrazowych (rtg, często tomografii komputerowej, niekiedy rezonansu magnetycznego). Bardzo ważny jest czas skierowania pacjenta do operacji – przypadki zastarzałe trudniej się zrastają. Leczenie Kość łódeczkowata ze wszystkich stron współpracuje z innymi kośćmi nadgarstka pełniąc w nim najważniejszą rolę jakgdyby „centralnego łożyska” stawu. Każda zmiana kształtu wskutek nieprawidłowego wygojenia lub brak zrostu – gwałtownie zaburza pracę nadgarstka. Dlatego nastawienie operacyjne złamania musi być jak najdokładniejsze. W naszej praktyce używamy technik artroskopowych – pod okiem kamery wprowadzonej do stawu precyzyjnie ustawiamy odłamy. Odłamki skręca się zwykle śrubami Herberta, całkowicie schowanymi pod powierzchnią kości tak, że nie wystają i nie wymagają usuwania. Taka operacja pozostawia na skórze jedynie kilka drobnych otworków. W przypadku bardzo skomplikowanych, zastarzałych lub wieloodłamowych złamań – operacji dokonuje się metodą z klasycznym nacięciem a zamiast śrubek czasami używa się specjalnie dedykowanej płytki tytanowej. Prawidłowo zespolona kość łódeczkowata zrasta się znacznie szybciej niż leczona bez operacji. Jest to możliwe dlatego, że zwykle po operacjach – a szczególnie artroskopowych mini-inwazyjnych – nie zakładamy unieruchomienia. Powrót do pełnego zdrowia trwa około trzech miesięcy i jest poprzedzony regularną rehabilitacją. Rehabilitacja rozpoczyna się już w dniu operacji – początkowo są to ćwiczenia palców a po kilku dniach pacjent zaczyna gimnastykować nadgarstek tak, by stopniowo odzyskać pełen zakres ruchu. W tym okresie pozwalamy na używanie ręki do lekkich czynności domowych bez obciążeń. Rehabilitacja jest prowadzona przez wyspecjalizowaną w terapii ręki fizjoterapeutkę i odbywa się na umawianych co kilka dni w zależności od potrzeb – spotkaniach. Bardzo ważne jest aktywne zaangażowanie pacjenta, dlatego pacjent instruowany jest jak dodatkowo wykonywać we własnym zakresie ćwiczenia w domu. Głównym powikłaniem jest trwały brak zrostu mimo leczenia. Powikłaniu temu sprzyja wiele czynników jak zbyt długi czas jaki upłynął od złamania do operacji, brak precyzji i poprawności jej wykonania, stopień uszkodzenia kości – jej rozkawałkowanie dużym urazem, uszkodzenie krążenia w jej wnętrzu przez uraz lub zaburzenia naczyniowe istniejące u palaczy i cukrzyków. Należy podkreślić że najlepszą gwarancją dobrego efektu leczenia jest wykwalifikowany i doświadczony w leczeniu takich przypadków zespół opiekujący się pacjentem od diagnozy aż do odzyskania poprzedniej sprawności. Zabiegi wykonuje PAWEŁ NOWICKI chirurg ręki FESSH, specjalista ortopeda Absolwent Akademii Medycznej w Łodzi (1992), uzyskał I* specjalizacji w chirurgii ogólnej (1995) i II* specjalizacji w ortopedii i traumatologii narządu ruchu (2000). Jako pierwszy chirurg ręki w Mazowieckim a trzeci w Polsce zdobył prestiżowy Europejski Dyplom z Chirurgii Ręki FESSH (2009). Od kilkunastu lat zajmuje się artroskopowymi operacjami nadgarstka w schorzeniach i urazach chrząstki trójkątnej, więzadeł nadgarstka, ganglionach i wielu innych. Jako zaproszony wykładowca szkoli lekarzy na kursach organizowanych w renomowanych ośrodkach treningowych Europy. Złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka Z łamania tej kości są umiarkowanie częste, dotyczą głownie młodych mężczyzn i powstają w wy-niku upadku na wyprostowaną rękę (często w trakcje uprawiania sportu lub rekreacji ruchowej); także po upadku z wysokości i w urazach komunikacyjnych. Złamania tej kości są szczególne, Złamanie przezkrętarzowe w wyniku upadku to najczęstszy uraz kości udowej szczególnie wśród osób starszych. U osób młodych dochodzi do niego najczęściej podczas wypadku. Złamanie przezkrętarzowe w wyniku upadku to najczęstszy uraz kości udowej szczególnie wśród osób starszych. U osób młodych dochodzi do niego najczęściej podczas wypadku. Złamanie przezkrętarzowe kości udowej – czynniki sprzyjające urazom kości Złamanie szyjki kości udowej to przede wszystkim wynik urazu mechanicznego, takiego jak wypadek lub upadek. Jednak istnieją pewne czynniki, które wpływają na szczególną podatność na tego typu urazy, są to: stosowanie niektórych leków – np. leków sterydowych, które zmniejszają odporność, oraz powodują zaburzenia związane z przepływem krwi w tkance kostnej, co może prowadzić do mikrowylewów i zatorów, wskutek czego kości są bardziej narażone na złamania, zaburzenie gospodarki wapniowej, osteoporoza, nowotwory kości, niewłaściwa dieta, uboga w wapń i białko, uprawianie sportów, szczególnie narażających na urazy i uszkodzenia kości, np. sporty ekstremalne, wyczynowe, niedołężność starcza – osłabiony wzrok, słuch, choroby neurologiczne – co powoduje większe prawdopodobieństwo urazów i upadków, wrodzona słabość kości. Złamanie przezkrętarzowe kości udowej – leczenie Leczenie złamania przezkrętarzowego kości udowej polega na chirurgicznym zespoleniu odłamów kości lub wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego. W celu uniknięcia powikłań, zabieg powinien zostać przeprowadzony 12–24 godzin od urazu. Po operacji chory jest unieruchamiany na krótki czas, ponieważ bardzo ważne jest, aby szybko powrócił do pełnej sprawności. Zaniechanie leczenia operacyjnego w przezkrętarzowym złamaniu kości udowej może powodować zaburzenia zrostu kostnego, dokuczliwy ból, deformacje utrudniające motorykę a nawet głęboką niepełnosprawność. Ponadto istnieje zagrożenie niebezpiecznych dla życia powikłań. Dlatego z zabiegu chirurgicznego można zrezygnować wyłącznie w szczególnych przypadkach, gdy istnieją bezwzględne przeciwwskazania do operacji. Kasia gotuje z kopytka z dyni Złamanie przezkrętarzowe kości udowej – rehabilitacja Rehabilitacja po chirurgicznym leczeniu złamania szyjki kości udowej polega na wyrobieniu nawyków właściwego poruszania się oraz ma zapobiec groźnym powikłaniom. Ważne jest, aby osoba chora nie kulała, tylko używała nogi w normalny sposób. Ćwiczenia pod okiem rehabilitanta to: właściwa pionizacja ciała – początkowo za pomocą balkonika, później kul łokciowych, prawidłowe ustawienie kończyny - szczególnie po wszczepieniu endoprotezy, ćwiczenia izometryczne mięśni uda, mięśni pośladkowych, ćwiczenia czynne stawu skokowego, kolanowego i biodrowego, ćwiczenia oddechowe, krótkodystansowe spacery, ćwiczenia na basenie – po zagojeniu się rany pooperacyjnej, ćwiczenia ogólnorozwojowe mające na celu poprawę kondycji. Po około 12-16 tygodniach rehabilitacji kończyna może być już w pełni obciążana i wraca do pełnej sprawności. Złamanie kręgosłupa piersiowego nie zawsze wymaga operacji. Wystarczy unieruchomienie górnej części pleców. Złamanie kości łódeczkowatej dotyczy nadgarstka. Przy delikatnym urazie wystarczy usztywnienie ręki. Złamanie trójkostkowe polega na jednoczesnym złamaniu trzech kości. W celu diagnozy należy zrobić USG lub RTG. Kompresyjne złamanie kręgosłupa ma nieprzyjemne skutki. Leczenie urazu opiera się na leżeniu, noszeniu gorsetu i przyjmowaniu leków przeciwbólowych. Kość łódeczkowata jest jedną z ośmiu kości budujących nadgarstek. Znajduje się po stronie promieniowej, w okolicach podstawy kciuka. Jest kością nieregularnie sześcienną, największą w szeregu bliższym. Kość łódeczkowata znajduje się u podstawy kciuka. Jest jedną z ośmiu kości nadgarstka – tą, która najczęściej ulega złamaniu. Ze względu na swoje położenie i niewielkie rozmiary często przysparza problemów diagnostycznych, a leczenie jest trudne i długotrwałe. Do urazów kości łódeczkowatej dochodzi najczęściej na skutek upadku na wyprostowaną rękę. W przypadku złamań bez przemieszczenia zakłada się opatrunek gipsowy (na wiele tygodni), natomiast wieloodłamowe uszkodzenie struktury kości łódeczkowatej wymaga leczenia operacyjnego. Kość łódeczkowata – anatomia Kość łódeczkowata nadgarstka (z łac. os scaphoideum) jest największą kością w obszarze tzw. szeregu bliższego. Swoją nazwę zawdzięcza podobieństwu do łódki, niektórzy twierdzą, że wyglądem przypomina orzech ziemny lub orzech nerkowca. Kość łódeczkowata stanowi miejsce przyczepu więzadeł oraz mięśni, tam, gdzie przytwierdzony jest troczek zginaczy oraz odwodziciel krótki kciuka. Owa kość łączy się od góry z kością promieniową, dolna część to połączenie z kością czworoboczną większą oraz mniejszą. Natomiast brzeg łokciowy to kość główkowata oraz księżycowata. Punkt jej kostnienia powstaje między 4,5–6 rokiem życia. K W stopie występuje struktura o bardzo podobnej nazwie. Jest to kość łódkowata (z łac. os naviculare). Stanowi ona odpowiednik kości łódeczkowatej nadgarstka we wczesnej fazie rozwojowej. Zlokalizowana jest między kośćmi klinowatymi, a kością skokową. Kość łódkowata również może ulegać złamaniu. Kość łódeczkowata – objawy złamania kości łódeczkowatej Złamanie bądź pęknięcie (przy zdecydowanie mniejszej sile podczas urazu)kości łódeczkowatej stanowi powszechne następstwo urazów okolicy nadgarstka, częściej występuje u mężczyzn. Potencjalnymi czynnikami ryzyka może być rodzaj uprawianego sportu i związany z nim możliwy mechanizm kontuzji, wymienia się tutaj zawodników piłki nożnej, piłkarzy ręcznych, narciarzy, siatkarzy oraz biegaczy. Mechanizm kontuzji w obrębie nadgarstka jest w wielu przypadkach podobny. Do uszkodzenia struktury kości dochodzi najczęściej w rezultacie upadku i gwałtownego przeciążenia ręki ustawionej w pozycji zgięcia grzbietowego oraz niewielkiego odchylenia w kierunku łokciowym. Powoduje to przekroczenie bariery wytrzymałości tkankowej i prowadzi do złamania kości łódeczkowatej nadgarstka. Najczęstsze objawy to: silny ból nasilający się podczas ruchów w nadgarstku, tkliwość palpacyjna okolicy kości łódeczkowatej, tzw. tabakiery anatomicznej, opuchlizna, zaczerwienienie skóry nad kością, charakterystyczny ból przy nacisku kciuka w jego osi oraz podczas poruszania nim obecność krwiaka. Przeważnie objawy znacząco utrudniają czynności manipulacyjne w obrębie ręki. Bolesne przy złamanej kości łódeczkowatej może stać się poruszanie przedramieniem. Polecane dla Ciebie ibuprofen, kapsułki, ból, gorączka, stan zapalny zł opaska, zapalenie, stłuczenie, ból zł opaska, ból, obrzęk, reumatyzm, zwichnięcie, zapalenie zł opaska, ból, obrzęk, reumatyzm, zwichnięcie, zapalenie zł Kość łódeczkowata – diagnostyka złamań kości łódeczkowatej Mimo niewielkich rozmiarów, złamana kość łódeczkowata może przysparzać bardzo wielu problemów diagnostycznych. Złamanie struktury o tak małym rozmiarze może sprawić trudność w uwidocznieniu szczeliny złamania na radiogramie (RTG), mimo że zazwyczaj wykonuje się aż 4 projekcje w różnym ustawieniu nadgarstka. Dlatego lekarz może zadecydować o wykonaniu rezonansu magnetycznego, ponownego zdjęcia rentgenowskiego po upływie 2 tygodni lub też o obrazowaniu z wykorzystaniem scyntygrafii. Poza diagnostyką obrazową wykorzystuje się oczywiście standardowe procedury diagnostyczne: wywiad, aby pomóc określić mechanizm urazu, oraz szereg testów prowokacyjnych, uciskowych. Kość łódeczkowata – leczenie złamań kości łódeczkowatej Najpowszechniejszą metodą leczenia nieoperacyjnego jest zastosowanie unieruchomienia w opatrunku gipsowym na okres nawet 12 tygodni (tak długo zrasta się kość łódeczkowata). Ze względu na lokalizację miejsca złamania nadgarstka samo ułożenie i zagipsowanie odbywa się w tzw. rękawicy balowej (przypomina rękawice stosowane w baseballu amerykańskim). Następnie po upływie dwóch tygodni dokonuje się ponownej diagnostyki radiologicznej. Należy podkreślić, że takie postępowanie odbywa się jedynie w sytuacji złamania kości łódeczkowatej nadgarstka bez przemieszczenia. W przeciwnym razie proces leczenia jest odmienny. Wieloodłamowe uszkodzenie struktury kości łódeczkowatej wymaga ustawienia odłamów, ustabilizowania oraz unieruchomienia. Zabieg operacyjny najczęściej przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, wówczas stabilizacja fragmentów kości odbywa się z wykorzystaniem tzw. śruby Herberta oraz drutów Kirschnera. Cała operacja kości łódeczkowatej przebiega z wykorzystaniem promieni rentgenowskich, aby precyzyjnie uwidocznić miejsce uszkodzenia i móc kontrolować przebieg zabiegu. W przypadku, kiedy pacjent zgłasza się z objawami złamania, które wystąpiło już jakiś czas temu, możemy mieć do czynienia z tzw. stawem rzekomym kości łódeczkowatej (w obszarze nadgarstka). W miejscu uszkodzenia kości następuje wtedy wytworzenie się pseudo-stawu, który jest rezultatem braku ustabilizowania i zrostu odłamów kostnych (złamanie nadgarstka z przemieszczeniem). Wtedy należy dokonać przeszczepu kostnego i uzupełnić powstałe ubytki w szczelinie złamania w trakcie leczenia operacyjnego. Rehabilitacja po złamaniu kości łódeczkowatej Fizjoterapia w początkowym okresie skupia się na stworzeniu warunków do prawidłowego zrostu i gojenia kości. Ważne jest odciążenie ręki, odpoczynek i ewentualne zastosowanie magnetoterapii. Należy zaznaczyć, że obecność metalu w przypadku tego rodzaju zabiegu nie stanowi przeciwwskazania. Po usunięciu unieruchomienia zaleca się unikanie dźwigania z zaangażowaniem tej ręki oraz czynności mogących sprzyjać jej przeciążeniu. Jest to bardzo ważne ze względu na słabe anatomiczne ukrwienie tej kości i co za tym idzie osłabione warunki regeneracji. Jednym z możliwych powikłań, poza wspomnianym stawem rzekomym, jest martwica po złamaniu kości łódeczkowatej. W celu poprawy ukrwienia zaleca się zabiegi wodne – np. masaż wirowy czy krioterapię. Zabiegi z wykorzystaniem terapii manualnej oraz powięziowej mają za zadanie przywrócić grę stawową oraz uwolnić restrykcje tkankowe. Ćwiczenia sprawności manualnej po złamaniu kości nadgarstka poprawiają możliwości funkcjonalne w zakresie chwytu oraz pomagają odzyskać zakres ruchu. Zastosowanie tapingu po przebytym urazie kości łódeczkowatej pomaga skoncentrować napływ krwi żylnej, przyspieszając tym samym proces regeneracji. Dodatkowo odciąży nadgarstek i zredukuje ból. Wzbogacenie jadłospisu o suplementy z witaminą D oraz suplementacja witaminy C również nie jest bez znaczenia. Pomoże bowiem we właściwym gojeniu i odbudowie struktury tkanki kostnej. Przez pewien czas po zdjęciu gipsu warto zastanowić się nad czasowym noszeniem ortezy. Ma to szczególne znaczenie przy powrocie do pracy. Pomoże to odciążyć staw i zmniejszy ryzyko ewentualnych powikłań czy ponownych urazów. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Jakie objawy mogą sugerować obecność guza mózgu? Pierwotne nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są u dorosłych przyczyną około 3% wszystkich zgonów na nowotwory złośliwe. Większość nowotworów ośrodkowego układu nerwowego jest umiejscowiona wewnątrzczaszkowo, a jedynie co dziesiąty nowotwór rozwija się w kanale kręgowym. Warto wiedzieć, jakie objawy wskazują na rozwijający się nowotwór. Czerniak – objawy, diagnoza, profilaktyka. Najnowsze terapie w leczeniu czerniaka skóry Czerniak występuje rzadziej niż inne rodzaje nowotworów skóry, np. rak podstawnokomórkowy, ale jest bardziej podatny na wzrost i rozprzestrzenianie się. Jeśli uda się go wykryć we wczesnym stadium, rokowania dla pacjenta są bardzo pomyślne. Niestety problemem jest to, że pacjenci z podejrzanymi zmianami zbyt późno zgłaszają się do specjalisty. Jak rozpoznać czerniaka? Jakie są czynniki ryzyka? Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku. Pęknięty ząb – co robić, jak się leczy? Do najczęstszych przyczyn pęknięć zębów należą wady zgryzu, bruksizm, nagryzienie twardego przedmiotu. Uraz pojawia się także jako powikłanie leczenia kanałowego. Pęknięcie może dotyczyć korony zęba, ale też korzenia. Najczęstsze jest to pęknięcie poprzeczne (wzdłuż). Terapia polegW innych sytuacjach konieczne może być leczenie kanałowe czy nawet usunięcie zęba Ból po prawej stronie brzucha – co może oznaczać? Ból brzucha po prawej stronie to objaw wielu dolegliwości, które mogą dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. W zależności od jego lokalizacji i typu będzie świadczył o różnych problemach. Co może powodować ból po prawej stronie brzucha? Hipertermia (przegrzanie) organizmu – objawy, przyczyny, pierwsza pomoc Fala upałów przetaczająca się nad krajem sprzyja wystąpieniu hipertermii. Do przegrzania organizmu dochodzi na skutek zaburzenia mechanizmów termoregulacji i niemożności oddania wytworzonego przez organizm ciepła. Szczególnie narażone na jego wystąpienie są noworodki i osoby starsze. Jak rozpoznać hipertermię? I jak wygląda pierwsza pomoc w przypadku podejrzenia udaru cieplnego? Jak długo trwa rehabilitacja po złamaniu kostki bocznej podudzia? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Tomasz Kowalczyk Wprowadzenie drutów po złamaniu kości łódeczkowatej wraz ze strzałkową – odpowiada Lek.
Leczenie zachowawcze polega w pierwszym etapie na unieruchomieniu ręki. Czas unieruchomienia dobierany jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Poszczególne złamania nadgarstka są leczone zachowawczo w odmienny sposób. Rehabilitację można zacząć już w pierwszych dobach po złamaniu podczas unieruchomienia ręki. W zależności od typu złamania usztywnienie nosi się od 3 do 6 tygodni. Konieczny jest temblak na rękę – inaczej zrobi się obrzęk. Dzięki temu odciąża się też staw ramienny (bark). Zwracajmy uwagę, czy gips nie jest za ciasny i czy nie puchną palce. Kiedy zacząć rehabilitację po złamaniu? Kiedy zacząć rehabilitację po złamaniu? Tak naprawdę, po akceptacji lekarza prostą rehabilitację można rozpocząć już po paru dniach od złamania, jeszcze w trakcie unieruchomienia kończyny. Im szybciej zacznie się ćwiczenia tym szybszy będzie możliwy powrót do sprawności fizycznej. Jak rehabilitować rękę po złamaniu w nadgarstku? Rehabilitacja po złamaniu ręki w nadgarstku W okresie wczesnym po zdjęciu opatrunku gipsowego zaleca się unikanie obciążania ręki oraz unikanie ruchów nasilających ból. Rehabilitacja po złamaniu ręki w nadgarstku polega na pracy nad odzyskaniem pełnego zakresu ruchomości w stawie oraz na wzmocnieniu siły mięśniowej. Jak długo zrasta się złamany nadgarstek? Leczenie złamań kości łódeczkowatej Złamanie kości łódeczkowatej bez przemieszczenia leczone jest zachowawczo w unieruchomieniu gipsowym przez okres 6-12 tygodni. U sportowców wyczynowych złamania stabilne mogą być leczone operacyjnie. Ile trwa leczenie złamania ręki? Proces zrostu kości trwa bowiem ok. 6 tygodni. Ocena wyników leczenia zachowawczego jest możliwa do dokonania po ok. 3 miesiącach od złamania, tj. Jak długo boli ręka po złamaniu nadgarstka? Powrót do formy i rehabilitacja po złamaniu mogą trwać nawet kilka miesięcy. W tym czasie możesz odczuwać dyskomfort i ból. Ile czasu trwa rehabilitacja po złamaniu kostki? Leczenie złamania kostki bocznej zwykle wymaga interwencji chirurga i długiej rehabilitacji. W zależności od typu złamania okres rekonwalescencji może trwać od 3 do 8 miesięcy. Złamanie kostki objawia się stałym bólem w okolicy urazu, ograniczeniem mobilności i obrzękiem. Czy po złamaniu ręki konieczna jest rehabilitacja? Rehabilitacja ręki po złamaniu — absolutna konieczność Rehabilitacja po złamaniu ręki, czy nogi to pierwsze, o co powinniśmy zadbać. W zależności od tego, jakie leczenie zostało w naszym przypadku zastosowane, musimy dopasować do niego sposób rehabilitacji. Ile trwa rehabilitacja po złamaniu palca? Jeśli chodzi o czas rekonwalescencji, należy wziąć pod uwagę co najmniej dwa tygodnie unieruchomienia kontuzjowanego palca, a do tego trzeba dodać około czterech tygodni rehabilitacji. Można zatem postawić hipotezę, że nieskomplikowane złamanie może zostać wyleczone w ciągu półtora miesiąca. Jakie zabiegi rehabilitacyjne po złamaniu nadgarstka? W przypadku złamania nadgarstka najczęściej zalecane są w ramach rehabilitacji: jonoforeza, krioterapia, magnetoterapia, laseroterapia. Jakie zabiegi rehabilitacyjne po złamaniu ręki? Fundamentem fizjoterapii po złamaniu ręki jest właściwie dobrany zestaw ćwiczeń wykonywany indywidualnie bądź pod okiem specjalisty czyli doświadczonego fizjoterapeuty. Do terapii warto dołączyć profesjonalne zabiegi z działu fizykoterapii, do których zaliczamy krioterapię, ultradźwięki, laser czy pole magnetyczne. Co robić z ręka po zdjęciu gipsu? Po usunięciu gipsu należy powrócić do codziennych aktywności angażujących również urażoną kończynę. Doskonałym ćwiczeniem kończyny jest na przykład wykonanie prania ręcznego w ciepłej wodzie z mydłem. Ile czasu zrasta się złamana kość? Całkowity zrost kostny osiągany jest dopiero po 6 miesiącach w zależności od rodzaju złamania i wieku pacjenta. Jak długo zrasta się kość Łódeczkowata? Najpowszechniejszą metodą leczenia nieoperacyjnego jest zastosowanie unieruchomienia w opatrunku gipsowym na okres nawet 12 tygodni (tak długo zrasta się kość łódeczkowata). Jak rozpoznać stłuczenie nadgarstka? wylewy podskórne w miejscu uszkodzenia naczyń krwionośnych, zwane powszechnie krwiakami lub siniakami, ograniczenie ruchomości nadgarstka, problem z wykonywaniem codziennych czynności, np. utrzymaniem sztućców, obrzęk stłuczonej okolicy, wyczuwalna przed dotyk wyższa temperatura stłuczonych tkanek.
Rehabilitacja w przypadku złamania kości śródstopia. Rehabilitacja po złamaniu V kości śródstopia po zdjęciu opatrunku gipsowego czy ortezy jest kluczowa, ale tak naprawdę cały proces powinno zacząć się jeszcze w okresie unieruchomienia. Można wtedy stosować zabiegi fizykalne i delikatne ćwiczenia innych części ciała.
Przygotowanie do przeszczepu wysp trzustkowych. Lek. Zbigniew Żurawski Chirurg , Warszawa. 84 poziom zaufania. Proszę omówić temat z ortopedą prowadzącym! Ja za mało wiem o stanie wyjściowym czyli przed operacją , przebiegu operacji oraz stanu obecnego - nie potrafię więc odpowiedzieć nic konkretnego!!! zż.
choroba Pannera – martwica kości lokalizuje się w obrębie główki kości ramiennej, choroba Preisera – martwica dotyczy kości łódeczkowatej. Do najczęściej występujących rodzajów martwicy kości zalicza się chorobę Perthesa i chorobę Scheuermanna. Pierwsza z nich zwana jest też martwicą typu Legga-Calvégo-Waldenströma
Rehabilitacja po złamaniu wyrostka rylcowatego kości promieniowej. Złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka. 2022-06-21 2022-11-03.
Tu również złamaniu ulega dalsza nasada kości promieniowej, ale przy niestabilnych złamaniach odłamy przemieszczają się w stronę dłoniową. Uszkodzenie kości łódeczkowatej, która leży w bliższym szeregu kości nadgarstka jest jednym z najczęściej występujących złamań. Do jej uszkodzenia dochodzi w takim samym mechanizmie
Rehabilitacja po złamaniu kości śródstopia służy nie tylko zmniejszeniu bólu, ale także wspomaga regenerację tkanek w obrębie kości śródstopia. Zrost kości śródstopia zostanie przyśpieszony, a dolegliwości bólowe będą powoli ustępować, jeśli zdecydujemy się na wykonywanie odpowiednich ćwiczeń, a także poddamy się
Czas rekonwalescencji po złamaniu kości łódeczkowatej może być różny dla każdego pacjenta, zależnie od rodzaju złamania, metody leczenia i indywidualnych czynników. W przypadku prostych złamań, z następowym zarośnięciem kości i powrotem do pełnej sprawności, proces rekonwalescencji może trwać od kilku tygodni do kilku
Złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka. 2022-06-21. Częstą przyczyną złamania kości łódeczkowatej nadgarstka jest upadek na wyprostowaną rękę przy równoczesnej rotacji zewnętrznej przedramienia. Złamanie występuje na trzech różnych poziomach: Złamanie guzka jest złamaniem pozastawowym i najczęściej nie nastręcza
Złamanie obojczyka to kontuzja związana z urazami mechanicznymi, np. wskutek upadku czy wypadku. Zwykle dotyczy środkowej części obojczyka lub połączenia części środkowej i dystalnej. Zalicza się je do częstych urazów kostnych, ponieważ stanowi około 5% wszystkich złamań osób dorosłych oraz do 15% wszystkich złamań u dzieci.

Udałem się do ortopedy. Zdjęcie RTG po 10 dniach wykazało złamanie kości łódeczkowatej. Ortopeda zalecił używać ortezę nadgarstka z ujęciem kciuka. Czy to dobre rozwiązanie? W internecie, niemal na wszystkich stronach o złamaniu tej kości, sugeruje się że rękę powinno umieścić się na ten czas w gipsie, a nie tylko w ortezie.

w8JK.