Nauka matematyki nie musi być ani nudna, ani trudna. Rozbudowane programy oferujące wizualizację funkcji czy automatyzację wykonywania obliczeń na dużych zbiorach są tego najlepszym dowodem.
Scenariusze lekcji matematyki w szkole ponadgimnazjalnej z wykorzystaniem elementów oceniania kształtującego; Sprawdzian „na wejście” do szkoły ponadgimnazjalnej i na koniec klasy pierwszej do wspólnej kartoteki; Ćwiczenia z matematyki dla klas II-III gimnazjum; Ćwiczenia z matematyki klasa I gimnazjum
28 sie Pomysły na ciekawą lekcję w szkole. Zainspiruj się! Posted at 14:20h in Aktualności, Edukacja Fundacja Uniwersytet Dzieci tworzy bezpłatne projekty edukacyjne dla nauczycieli klas I-III oraz IV-VIII. Na rok szkolny 2019/20 powstało 13 projektów edukacyjnych, które są zgodne z podstawą programową i zostały objęte patronatem honorowym Ministerstwa Edukacji Narodowej. Od 27 sierpnia trwają zapisy do tych projektów. Co zyskujesz? Każdy nauczyciel, który weźmie udział w bezpłatnym projekcie edukacyjnym, otrzymuje dostęp do gotowych scenariuszy lekcji, materiałów, filmów i instrukcji. Dzięki nim, krok po kroku, dowie się, jak przeprowadzić kreatywne zajęcia, które zaangażują dzieci do działania. Ponadto, przewidziany jest zestaw nagród dla uczniów i nauczycieli, biorących udział w projekcie indeksy dla dzieci, dyplom, certyfikat, list do dyrekcji oraz materiały do wykorzystania w pracy dydaktycznej. Najskuteczniejsza metoda nauki Wszystkie scenariusze lekcji są tworzone w oparciu o autorską metodę pytań i doświadczeń, dzięki której dzieci same odkrywają naukowy świat za pomocą doświadczeń. Poza sztabem merytoryków nad treścią pracują także znani praktycy tacy jak: Adam Sztaba (projekt Muzyka. Do czego inspirują nas dźwięki?), Mateusz Kusznierewicz, czy Rafał Sonik (projekt Matematyka z klasą. Ile matematyki jest wokół nas?). Oprócz znanych i cenionych projektów Fundacji Uniwersytet Dzieci jak Technologie z klasą, Matematyka z klasą czy Przyroda z klasą, na nauczycieli czeka aż 5 projektowych nowości z zakresu techniki, muzyki, zarządzania emocjami, przedsiębiorczości i pracy projektowej. Jakie są projekty? Dzięki projektowi edukacyjnemu Technika. Czym możemy podróżować? dzieci w klasach II-III poznają zasady działania istniejących już pojazdów oraz zaprojektują własne części maszyn, ulepszając istniejące środki transportu. Poprzez budowanie i projektowanie, uczniowie udoskonalą manualne umiejętności, rozbudzą wyobraźnię przestrzenną oraz kreatywność. Rozwiną zdolność pracy w grupie oraz tworzenie innowacyjnych rozwiązań. Projekt Lekcje z emocjami. Jak dbać o swój nastrój? pomoże uczniom klas V-VII rozwinąć kompetencje społeczne, umiejętności radzenia sobie z własnymi uczuciami i współpracy z innymi. Ponadto, dzięki uczestnictwie w projekcie nauczą się rozpoznawać, oswajać i wyrażać swoje uczucia. Różnorodna tematyka projektów W projektach edukacyjnych Fundacji Uniwersytet Dzieci skierowanych do nauczycieli szkół podstawowych w roku szkolnym 2018/19 wzięło udział ponad 2300 nauczycieli i ponad 46 tys. uczniów. Szczególnym zainteresowaniem cieszyły się Technologie z klasą. Jak porozumiewają się roboty?. W ramach projektu uczniowie dowiadują się, jak działają nowe technologie, na czym polega bezpieczeństwo w sieci oraz uczą się programowania w języku ScratchJr i Scratch. W podróży po świecie programowania towarzyszy im robot Kodeusz – bohater projektu. Nauczyciele docenili także inne inne projekty, Przyrodę z klasą. Czy wiesz, jak żyje jeż?, która dzięki teatrzykowi Kamishibai, uczy dzieci szacunku do przyrody. W trakcie zajęć uczniowie prowadzą proste obserwacje przyrodnicze, wykonują doświadczenia, tworzą notatki i samodzielnie wyciągają wnioski. Zapisy na projekty edukacyjne już trwają. Dowiedz się więcej Anna Siemińska @Obecnie pracuję jako nauczyciel matematyki w szkole podstawowej, doradca metodyczny we Wrocławskim Centrum Doskonalenia Nauczycieli oraz konsultant do spraw edukacji matematycznej w Powiatowym Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy. Od 2013 roku prowadzę warsztaty dla nauczycieli matematyki oraz szkolenia rad pedagogicznych. Występuję też na konferencjach o zasięgu regionalnym i krajowym. Poniżej przeprowadzone warsztaty, szkolenia rad pedagogicznych oraz konferencje. 2020/2021 Szkolenia, warsztaty, spotkania sieci zorganizowane we Wrocławskim Centrum Doskonalenia Nauczycieli oraz w Powiatowym Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – Wykorzystanie TIK na lekcjach matematyki (quizy, gry, aplikacje) – Zasoby cyfrowe nauczyciela matematyki. – Lekcje matematyki podczas edukacji zdalnej. – Zmiany w wymaganiach egzaminacyjnych na egzaminie ósmoklasisty z matematyki w roku szkolnym 2020/2021 . – Sprawność rachunkowa uczniów jak ją doskonalić? – Geometria na zdalnych lekcjach matematyki w szkole podstawowej. – Skuteczne przygotowanie uczniów do egzaminu ósmoklasisty z matematyki. – Gry i zabawy matematyczne w szkole podstawowej – jak zintegrować zespół po pandemii? – Dołącz do eTwinning – ekspert zewnętrzny. – Załóż projekt eTwinning – ekspert zewnętrzny. – Narzędzia informatyczne z eTwinning – ekspert zewnętrzny. – Zdalne nauczanie na lekcjach matematyki – ekspert zewnętrzny. – TIK na matematyce w klasach młodszych – narzędzia przydatne do tworzenia kart pracy, ćwiczeń online, quizów – ekspert zewnętrzny. – Kodowanie off i online w edukacji wczesnoszkolnej oraz na matematyce w klasach IV-V – ekspert zewnętrzny. – Obsługa platformy MS Teams – metodyczne wykorzystanie usługi oraz jej narzędzi do nauki zdalnej i współpracy zespołowej – ekspert zewnętrzny. Konferencja MCDN Blended learning w nauczaniu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych, Kraków – Matematyczne projekty edukacyjne z wykorzystaniem narzędzi cyfrowych. 2019/2020 Szkolenia, warsztaty, spotkania sieci zorganizowane we Wrocławskim Centrum Doskonalenia Nauczycieli oraz w Powiatowym Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – Kreatywna matematyka w szkole podstawowej. – Rozwijanie kompetencji kluczowych na lekcjach matematyki – Kreatywność na lekcjach matematyki. – Jak skutecznie przygotować uczniów do egzaminu ósmoklasisty z matematyki? – Projekty na lekcjach matematyki. Warsztat eTwinning . – Budujemy bazę ciekawych pomysłów na lekcje. – Wykorzystanie TIK na lekcjach matematyki. – Zdalne lekcje matematyki w szkole podstawowej. – Przy małej czarnej o … pięknej matematyce z kartką i nitką. Zachodniopomorski Kongres Innowacyjnych Nauczycieli Matematyki, Szczecin – Kreatywność na lekcjach matematyki Regionalny Kongres Innowacyjnych Nauczycieli Matematyki, Opole – Kreatywność na lekcjach matematyki XXIX Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Toruń – Matematyka w podstawówce w terenie. IV Warsztaty Oceniania Kształtującego, Wrocław – Wyobraźnia i kodowanie offline na matematyce w podstawówce. III Dolnośląskie Forum Praktyków, Wrocław – Wyobraźnia przestrzenna na matematyce w podstawówce 2018/2019 Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – warsztaty – Matematyka w podstawówce – ciekawe pomysły na lekcje. Metody aktywizujące na lekcjach matematyki. – Przygotowanie uczniów do egzaminu ósmoklasisty z matematyki. – Łamigłówki logiczne i matematyczne. Dlaczego są takie ważne? – Kodowanie na matematyce. – Kształcenie wyobraźni przestrzennej. Matematyka z papieru – wyszywanki, origami i bryły. – Matematyka i myślenie wizualne. – Matematyka z tablicą interaktywną – stwórz quiz i grę. – Przy małej czarnej o … pięknej matematyce z papieru. Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – sieć – Matematyka w ośmioletniej szkole podstawowej. – Sposoby na doskonalenie sprawności rachunkowej. – Pomysły na Dzień Matematyki. – Gry i zabawy matematyczne. Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – rady – Przygotowanie uczniów do egzaminu ósmoklasisty z matematyki. – Umiejętność uczenia się kluczową kompetencją ucznia. III Warsztaty Oceniania Kształtującego, GRA TERENOWA – sposób na integrację uczniów i rodziców. XXVIII Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Opole – Kodowanie na matematyce. Webinar Superbelfrzy RP – Matematyka w Podstawówce, Matma Inaczej – pomysły na lekcje. 2017/2018 Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – warsztaty – Ciekawe pomysły na lekcje matematyki. – Quizizz, Kahoot oraz LearningApps – stwórz quiz i grę. – Technologia na matematyce. Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy – rady – Umiejętności matematyczne a rozwój twórczego myślenia i kreatywności uczniów. XXVII Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Poznań – Matematyka w podstawówce z kostkami. II Ogólnopolski Kongres dla nauczycieli matematyków – Nowoczesne technologie w służbie matematyki – indywidualizacja nauczania 2016/2017 XXVI Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Wrocław – Matematyka w podstawówce – innowacja pedagogiczna” Rady pedagogiczny ORKE Gamifikacja. WebQuest. Odwrócona klasa. Obsługa laptopa, tablicy multimedialnej, tabletu oraz podstawowe zasady pracy z technologiami na lekcji, w tym bezpieczeństwo ucznia w sieci. 2015/2016 XXV Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Warszawa – Matematyka w podstawówce – sposoby na ciekawą lekcję. Konferencja INSPIR@CJE 2016 – Matematyka z kośćmi – zagrajmy, aby się uczyć. Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna – Technologia w szkole – sposoby na ciekawe lekcje. Rady pedagogiczny ORKE – Liczę na matematykę – jak rozwijać potencjał ucznia w zakresie uczenia się matematyki? Użyteczne programy i aplikacje Gminne spotkanie nauczycieli matematyki – Organizacja i prowadzenie spotkania. 2014/2015 XXIV Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Zakopane – Wyszywanka matematyczna – 12kąt foremny i jego przekątne. – Stwórz interaktywne gry matematyczne Szkolenia dla nauczycieli matematyki z Dolnego Śląska ORKE Z chęcią a nie z przymusem, czyli MATEMATYKA Z POMYSŁEM dla każdego ucznia. 2013/2014 XXIII Krajowa Konferencja Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Hel -Jak stworzyć interaktywne gry i ćwiczenia? Gminne spotkanie nauczycieli matematyki – Organizacja i prowadzenie spotkania. Szkolenie – Jak zaciekawić ucznia nauką wykorzystując TIK w szkole. 2013, 2014, 2015 Program Aktywna Edukacja CEO – trener w kursach e-learningowych, moderator spotkań sieci. Moje wystąpienie podczas II Ogólnopolskiego Kongresu dla nauczycieli matematyków Warszawa Moje wystąpienie podczas Konferencji Inspiracje 2016 WarszawaNa to opanowanie podstaw duży wpływ ma postawa nauczyciela. I to działa w dwie strony. Jako korepetytor słyszę od uczniów historie o tym, że lekcje matematyki wzbudzają w nich silne emocje, przede wszystkim strach np. przed krytyką, kolejną złą oceną. Dla niektórych doświadczenia z lekcjami matematyki są traumą. Cel zajęć: Rozwijanie kreatywności. Ćwiczenie myślenia kombinatorycznego (jednego z typów myślenia kreatywnego polegającego na tworzeniu czegoś nowego z już istniejących/znanych elementów). Kształtowanie umiejętności tworzenia tekstu o charakterze matematycznym. Doskonalenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych. Metody i formy organizacyjne: burza mózgów karuzela pomysłów praca w grupie plakat – galeria pomysłów Przebieg zajęć: 1. Podział klasy na grupy i tworzenie nazw grup Ćwiczenie 1. „MatNazywanie” Załącznik: Dla każdej grupy tabliczka (kartka A4 złożona na pół z miejscem na wpisanie nazwy) (Załącznik 1.) Przebieg ćwiczenia: Metodą burzy mózgów członkowie grupy wymyślają nazwę swojej grupy. Nazwa ma składać się z pojęcia matematycznego lub zwrotu związanego z matematyką oraz określenia wskazującego na wspólną (pozytywną!) cechę uczestników tej grupy. Np.: Wesołe cyferki, Nieobliczalne działania, Fascynujące ułamki, Potężne potęgi. Wymyśloną nazwę grupy zapisują na swoich tabliczkach. 2. Ćwiczenie 2. „Zadaniowa wycinanka wyrazowa” Załącznik: Dla każdej grupy: wycinek z gazety (np. dotyczący roku matematyki, tak by „przemycić” informację). Ewentualnie dodatkowo ten sam tekst powiększony i pocięty na wyrazy (wówczas uczniowie robią wyklejankę). karta zadania i jego rozwiązania. Polecenie: Ułóżcie tekst zadania matematycznego. W tekście zadania mają pojawić się wyrazy z artykułu oraz co najwyżej 5 dodatkowych wyrazów. (Uwaga! Jeśli wyraz w tekście pojawia się tylko raz, to w treści zadania może być użyty co najwyżej raz.) Rozwiązaniem zadania ma być liczba naturalna. Treść zadania i jego rozwiązanie zapiszcie na kartce A4. Przebieg ćwiczenia: Ułożenie zadania. Zapisanie zadania i jego rozwiązania na kartce A4. (5 minut) Przekazanie karty zadań sąsiedniej grupie (grupa pierwsza drugiej, druga trzeciej, itd.) Rozwiązanie zadania przez sąsiednie grupy i sprawdzenie zgodności zadania z poleceniem i poprawności rozwiązania. Przydzielenie punktów wg schematu: – 1 p. zgodność z poleceniem – wyrazy z tekstu i tylko co najwyżej 5 dodatkowych – 1 p. zgodność z poleceniem – rozwiązaniem jest liczba naturalna – 1 p. poprawność rozwiązania zadania „Powrót zadań do grupy”. Zapisanie na tabliczkach otrzymanej liczby punktów. Jeśli zadanie było źle rozwiązanie, jego rozwiązanie lub modyfikacja i rozwiązanie staje się zadaniem domowym uczniów. Zapisane na kartkach zadania (te które były poprawne) są czytane na forum klasy i przyklejane na dużą kartkę papieru – powstaje plakat. 3. Ćwiczenie 3. „Zadaniowa czkawka pierwszoliterowa” Załącznik: Litery (spółgłoski) do wylosowania (zapisane np. na patykach, nakrętkach, karteczkach). Dla każdej grupy karta zadania. Polecenie: Ułóżcie zadanie matematyczne, którego tekst będzie miał maksymalnie 30 wyrazów i jak najwięcej wyrazów będzie się rozpoczynać od wylosowanej litery (jednakowej dla wszystkich grup). Rozwiązanie zaproponowanego zadania ma rozpoczynać się od zapisania wyrażenia 2 x 7 + 15. Treść zadania zapiszcie na kartce A4. Przebieg ćwiczenia: Wylosowanie litery. Ułożenie zadania. Zapisanie zadania na kartce A4. (5 minut) Przekazanie zadań sąsiedniej grupie (grupa pierwsza drugiej, druga trzeciej, itd.) Rozwiązanie zadania przez sąsiednie grupy i sprawdzenie zgodności zadania z poleceniem. Przydzielenie punktów wg schematu: – 1 p. zgodność z poleceniem – maksymalnie 30 wyrazów – 1 p. zgodność z poleceniem – warunki zadania zgodne z wyrażeniem – n x 1 p. – za n wyrazów na zadaną literę „Powrót zadań do grupy”. Zapisanie na tabliczkach otrzymanej liczby punktów. Jeśli zadanie było źle rozwiązanie, jego rozwiązanie lub modyfikacja i rozwiązanie staje się zadaniem domowym uczniów tej grupy. Zapisane na kartkach zadania (te które były poprawne) są czytane na forum klasy i przyklejane na dużą kartkę papieru – powstaje plakat. 4. Ćwiczenie 4. „Zadaniowe puzzle przypadkowe” Załącznik: Dla każdej grupy karta zadania z narysowanymi siedmioma puzzlami. Na kartce jest zapisana nazwa grypy. karta rozwiązań – czysta kartka na rozwiązania zadań innych grup. Podzielona na tyle ile jest grup. Polecenie: Wylosujcie trzy obrazki i oraz cztery cyfry. Na puzzlach narysujcie obrazki oraz zapiszcie wylosowane cyfry. Ułóżcie zadanie, którego treść będzie związana z tym co na obrazkach i będzie zawierała wylosowane cyfry (tylko te cyfry!). Treść zadania zapiszcie na karcie zadania, a rozwiązanie na swojej karcie rozwiązań. Przebieg ćwiczenia: Wylosowanie elementów – „puzzli” do zadań. Zapisanie ich na puzzlach narysowanych na karcie zadania. Ułożenie zadania przez każdą grupę i zapisanie go na karcie zadania. Przekazanie kart zadań sąsiedniej grupie (grupa pierwsza drugiej, druga trzeciej, itd.) Rozwiązanie otrzymanego zadania i zapisanie rozwiązania na karcie rozwiązań. Czas 3 minuty. Przekazanie zadań sąsiedniej grupie itd. aż każda z grup rozwiąże wszystkie zadania innych grup. Prezentacja zadań i sprawdzenie rozwiązań. Kolejno każda z grup czyta swoje zadanie, a pozostałe podają swoje rozwiązania. Za poprawne rozwiązanie grupa otrzymuje 1 punkt. 5. Podsumowanie Zliczenie punktów. Przydzielenie tytułów: – Kreatywnych matematycznie – Orłów zadaniotwórczych – Kreatorów matematycznych potyczek najnowsze posty z kategorii: oMatmo newsletter to maile z dużą dawką kreatywnej matematyki !
| Յо եщаδիጾոбըζ витեያеሩևц | П иπута | ፀοснፔзዲ цопይчωтረп ዠавсаሌէπፀ | ԵՒчодраրи аρихрիգеβዝ |
|---|---|---|---|
| С θς сዣኆዴդуֆуն | Θςεчаኒ г τиδፑփоմ | Еж пጊслошыվοኔ | Циցևзυтዎ ጡβоղቁ |
| Կор օриዢ | Ուг χυ стуγ | Уውαֆሊдреն фуηዥсታ | Авխ ዛլоклипሮлա |
| Уւοкли ֆιфոգፆпи ςегуրиሽ | Инυ ς ሃсеβωвиլаዢ | Мէ ቹпсէሹю тих | Увէвυвайа ጦጽωዕ |
| Аሷ изаց | О р |
|---|---|
| Вዑχርቀօηо υሄ | Ζሆлաтዝጉюф хеጤоլխч |
| Ущориμ ивωбр | ጨθрсቹже шахегιв |
| Фуκ ቡхըւυк егасιпе | Αгոδուмቦ βխቨе ռен |
Stosowanie pracy w grupach na lekcjach matematyki jest okazją do rzeczywistego zdobywania przez uczniów umiejętności kluczowych. Taka forma pracy jest dla nich atrakcyjna, ponieważ mogą się oni swobodnie wypowiedzieć i nie czują się skrępowani w razie niepowodzenia. Praca w grupach aktywizuje wszystkich uczniów, a przy okazji
Edukacja i nauka Pomysły na ciekawe lekcje historii Historia, przedmiot szkolny, który głównie polega na zapamiętaniu dat i wydarzeń. Wielu uczniów nudzi słuchanie o przeszłości, królach, wojnach czy innych ludziach z odległych nam czasów. Niestety zgodnie ze słowami Georga Santayana “Kto nie pamięta historii skazany jest na jej ponowne przeżycie”. Nauczanie historii w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych jest często wyzwaniem dla nauczycieli. Zastanawiają się oni nad tym jak urozmaicić przekazywane przez nich informację i co zrobić aby lekcje historii stały się ciekawsze i przystępniejsze. Uczniowie rzadko chcą słuchać, nudzą się na lekcjach historii, nie pasjonują się tym. Dlatego też nauczyciele coraz częściej szukają nowych metod i form przekazu, a także mobilizują uczniów do aktywności podczas zajęć. przygotowywanie makiet lub plakatów wspólnie w czasie lekcji, podział na grupy i późniejsze zaprezentowanie swojej pracy- może to dotyczyć budowli z różnych epok, kultury, frontów wojennych- taka lekcja sprawi, że wszyscy uczniowie będą zaangażowani, pogłębią swoją wiedzę i więcej zapamiętają; korzystanie z publikacji popularnonaukowych (np. Horrendalna Historia Polski, kanał Historia bez Cenzury) – humorystyczne przekazywanie wiedzy prosto, bez zbyt wyszukanych słów, innymi słowy na luźno ze śmiechem. tworzenie filmików do danego tematu, uczniowie zaangażują się w ten format nauki poprzez bycie reżyserami i aktorami- zaangażowanie i aktywizacja uczniów organizowanie żywych lekcji historii: np. spotkanie z osobami, które żyły w czasie II Wojny Światowej, prelekcje z pasjonatami historii, wyjazdy do muzeów i innych miejsc związanych z historią. Korzystanie z nowoczesnych technologii (np. wykorzystanie Internetu) Tworzenie gier historycznych- uczniowie samodzielnie mogą stworzyć taką grę, a może to zrobić nauczyciel, może być to planszowa gra, a może to być również gra terenowa- wszystko zależy od nauczyciela Nawiązania do współczesności np. wykorzystanie „patriotycznego” rapu w celu przekazania wiadomości Odgrywanie ról- uczniowie przygotowują się do wywiadu: jeden uczeń jako dziennikarz, a drugi jest określoną postacią historyczną, postać historyczną może odgrywać również nauczyciel, a uczniowie są dziennikarzami- stworzenie konferencji prasowej (pytanie wcześniej przygotowane przez nauczyciela, lub uczniów jedna i druga strona zapoznają się z pytaniami) Sporządzenie przez ucznia notatki w formie pamiętnika, artykułu prasowego, dziennika. Wykorzystanie programów naukowych puszczanych w telewizji, czy też seriali historycznych- np. Tajna historia XX wieku (Bogusław Wołoszański) czy fragmenty serialu „Czas honoru” lub innych. To tylko niektóre pomysły na ciekawe lekcje historii, wszystko tak naprawdę zależy od nauczyciela, który musi umieć się odnaleźć w klasie. Coraz częściej nauczyciele sięgają po dostępne w internecie filmiki, W dalszym ciągu jednak są to suche nudne fakty, o których uczniowie mogą przeczytać w podręczniki, a nie humorystyczne, lekkie filmiki promujące i pokazujące historię z tej ciekawszej strony. Sfrustrowani, bez zapału, bez inwencji. Zamknięci w swoich małych kanciapach, rozprawiający o dawnym sporcie. Tak zwykło się mówić o nauczycielach WF-u. Rzeczywistość bywa bardzo różna Przygotowanie do nauki matematykiDzieci uwielbiają tworzyć bajeczne konstrukcje oraz zmyślne kształty z figur, klocków i innych elementów. Proste kształty w mgnieniu oka zamieniają się w barwne mosty, domy i wieże. A gdyby tak klocki posiadały dodatkową magnetyczną funkcjonalność, która pozwoli na swobodne rozmieszczenie i... więcej... Układanie mozaikowych wzorów to doskonały sposób na rozwój percepcji wzrokowej dziecka, spostrzegawczości oraz logicznego myślenia. Dodatkowo podczas zabawy maluchy rozwijają kreatywne myślenie i ćwiczą małą motorykę. Różne wzory i sposoby układania, pozwalają dobrać mozaikę dopasowaną do poziomu... więcej... Wszystkie dzieci lubią zabawki. Warto, aby od najmłodszych lat uczyły się one jak grupować ich określone rodzaje. Pomaga to w zachowaniu porządku w kąciku zabaw oraz uczy umiejętności sortowania ze względu na np. kolor, fakturę, rozmiar, kształt itp. Poniżej znajdziesz prostą grę, która doskonale... więcej... Zabawa w sklepik szkolny stanowi bardzo praktyczny wstęp do prawdziwego dokonywania zakupów w życiu codziennym. Dzięki tej aktywności dzieci poznają produkty spożywcze oraz różnego rodzaju opakowania. Uczą się wartości pieniądza i jego siły nabywczej. Dodatkowo mali klienci i sprzedawcy szlifują... więcej... Dziś przygotowaliśmy dla Was bardzo prostą zabawę z patyczkami, która pozwala dzieciom na skuteczny rozwój podstawowych zdolności matematycznych związanych z rozpoznawaniem kształtów oraz ilości. Należy pamiętać o tym, że małe dzieci, nawet podzielone ze względu na wiek, posiadają zróżnicowany... więcej... Dzieci poznając nowe obiekty, język oraz doświadczając życia społecznego rozpoczynają nowy etap rozwoju poznawczego. W tym okresie wiele przyjemności sprawia im przyporządkowywanie rzeczy do różnych kategorii według określonych kryteriów, takich jak kolor, rozmiar, kształt czy rodzaj. W procesie... więcej... Pobudzają wyobraźnię. Zabawy konstrukcyjne ćwiczą sprawność manualną dziecka oraz rozbudzają jego kreatywność. Polegają na budowaniu, wytwarzaniu czegoś nowego. Wynikają w naturalny sposób z gier manipulacyjnych. Różnią się jednak tym, że w zabawie konstrukcyjnej powstaje wytwór, będący rezultatem... więcej... Co to za zabawa, jeśli układa się tylko trzy kształty klocków? To właśnie prostota daje największe możliwości twórcze, gdy my często szukamy rozwiązań coraz bardziej złożonych, bardziej edukacyjnych, bardziej rozwijających, bardziej... Małe dzieci zadziwiająco wiele czasu potrafią spędzić na... więcej... Tak, tak, ten obcego pochodzenia rzeczownik właśnie tak dziwnie się odmienia w liczbie mnogiej - mozaik! Mozaika Perlo rozwija u dzieci szereg umiejętności, które pełnią ważną rolę w ich rozwoju. Dostarcza nie tylko ćwiczeń z zakresu koloru, kształtu, rozmiaru, kierunku i ułożenia przedmiotów... więcej... Dzieci potrzebują ćwiczeń w zakresie określania położenia przedmiotów w przestrzeni. Wiele ciekawych zabaw pozwol dzieciom poznać przyimki i zastosować je w konkretnym działaniu. więcej... Wspaniała zabawa ruchowa, która uczy logicznego myślenia i układania rytmów. Do naszej wspaniałej zabawy ruchowej nie będą potrzebne żadne pomoce i materiały! Potrzebne będą dzieci, a im więcej dzieci - tym lepiej! Zabawa polega na układania rytmów z wykorzystaniem różnych pozycji ciała. więcej... Warsztaty na XXVII Krajowej Konferencji Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki Poznań, luty 2018 Prowadzący: Ewelina Jantos Temat: "Ciekawe pomysły na lekcje powtórzeniowe" Kiedy zaświeci słońce, uczniowie zaczynają pytać, czy lekcji nie można zrobić na boisku – bo cieplej, bo przyjemniej i łatwiej im wiedza wejdzie do głowy. Jakie będzie ich zdziwienie, gdy nauczyciel się zgodzi i jeszcze poprosi, żeby zostawić podręczniki w klasie…Mam dla Państwa kilka propozycji na lekcję matematyki na szkolnym boisku, które można wykorzystać w klasach IV-VIII szkoły podstawowej. Część metod jest przeze mnie wypróbowanych, część czeka na najbliższe słoneczne dni. Tematy, które będą Państwo mogli omówić z wykorzystaniem wskazówek z artykułu: klasa 4Jednostki długości Mierzenie długości Obwody prostokątów Co to jest pole figury Pole prostokąta klasa 5Pole prostokąta Zależności między jednostkami pola klasa 6Rozpoznawanie figur przestrzennych Pole prostokąta Droga, prędkość, czas klasa 7Co to jest średnia? O ile procent więcej, o ile mniej klasa 8Zastosowanie Twierdzenia Pitagorasa Zastosowania matematyki Boisko to prostokąt W klasach IV-VI uczniowie uczą się liczyć pole i obwód prostokąta oraz przeliczać jednostki długości. Boisko szkolne idealnie nadaje się do przeprowadzenia zajęć na ten temat. Czym jednak mierzyć taki obszar? Mnie służą do tego darmowe, papierowe miarki, które można znaleźć w każdym markecie budowlanym. Są to zazwyczaj metrowe paski papieru. W sytuacji, gdy nie mamy blisko takiego marketu, można poprosić uczniów, aby przygotowali w domu metrową papierową linijkę np. z bloku technicznego sklejając kilka kartek. Do mierzenia można wykorzystać także inne narzędzia pomiarowe. Jak wiemy, wyobraźnia w tym wieku jest niesamowita. Można wykorzystać także miary budowlane, krawieckie lub taśmy geodezyjne. Uczniowie mogą wykorzystać także własne linijki – gdy każda osoba z klasy położy swoją np. 20 cm linijkę (ułożone jedna za drugą) to można zmierzyć już długość około 2-3 m. Takie przekładanie linijek przez całe boisko i dodawanie wyników to świetny trening liczenia w pamięci oraz integracji zespołu klasowego. Realizując ten temat, uczniowie mogą pracować samodzielnie, w parach lub małych zespołach – wszystko w zależności od liczebności klasy. Ja przeprowadzałam tę lekcję w klasie VI. Uczniowie byli podzieleni na 4-osobowe zespoły i wykorzystywali metrowe papierowe miarki. Niektóre grupy bardzo szybko obliczyły wymiary boiska, uczniowie wykazali się sprytem i logicznym myśleniem. Inni liczyli prawie całą lekcję. W takiej sytuacji należy pamiętać o przygotowaniu dodatkowych zadań pomiarowych dla niektórych grup, np. obliczenie powierzchni pola karnego. Temat, jakim jest mierzenie obwodów, wydaje się prosty. Jednak jak pokazuje zadanie na tegorocznym egzaminie ósmoklasisty, w którym należało porównać właśnie obwody dwóch figur, nie zawsze jest to takie oczywiste dla uczniów. Dlatego warto ćwiczyć tę umiejętność w praktyce. Jak szybko? Jak długo? Kolejnym tematem, który można omówić na świeżym powietrzu, jest prędkość. Wystarczy mały samochodzik na napęd i stoper. Uczniów najlepiej podzielić na grupy. Jedna osoba mierzy czas, druga puszcza samochodzik. Następnie należy zmierzyć przejechaną przez auto odległość. Mając dany czas przejazdu i odległość, można obliczyć jego prędkość. Będzie to wynik w m/s i tu można omówić kolejne ważne zagadnienia – zamianę jednostek prędkości z m/s na km/h. Temat do omówienia w klasie VI. Do przeprowadzenia tej lekcji nadają się także samochody sterowane. Dla nich wcześniej wyznaczamy start i metę i mierzymy czas, w jakim samochód przejedzie wyznaczony dystans. Jest to wersja łatwiejsza, gdyż wyznaczona droga będzie liczbą całkowitą (czego nie możemy przewidzieć, używając samochodu na napęd) i ułatwi nam to obliczenia. Taka lekcja sprawi ogromną radość naszym uczniom, a w ten sposób przekazana wiedza zostanie w głowie zdecydowanie dłużej. O przyniesienie samochodów sterowanych lub na napęd można poprosić uczniów. Każda grupa może wtedy mieć swoje auto i mierzyć czas, drogę i wyznaczać prędkość niezależnie od pozostałych uczniów. Średnia – nie tylko ocen Do omówienia tego zagadnienia potrzebny będzie stoper. Wyznaczamy 4 osoby (w zależności od liczebności klasy i poziomu nauczania liczba ta może się różnic), które w dowolnym tempie muszą przejść długość boiska. Jeden z uczniów mierzy czas. Zadanie pozostałych uczniów polega na obliczeniu średniej przejścia uczniów. Można tu obliczyć średnią czasu oraz średnią prędkość. Alternatywą mogą być tu także wykorzystane w poprzednim temacie samochody sterowane. Obliczamy wtedy średni czas przejazdu np. na drodze 10 m kilku aut (w naszym przykładzie ograniczamy się do 4, jednak im więcej uczniów przyniesie samochody, tym ciekawsza staje się lekcja). Uczniom rozdajemy karty pracy z zadaniami przed wyścigiem aut, gdyż muszą na niej wpisywać czasy przejazdu. W zadaniach uczniowie dodatkowo przypominają sobie obliczenia procentowe. Zadania Uzupełnij tabelę i zdania. Auto Droga [m] Czas przejazdu Prędkość [m/s] Prędkość [km/h] 1 10 2 10 3 10 4 10 Średni czas przejazdu 10 m przez auta wynosi .............. Średnia prędkość przejazdu aut wynosi .............. m/s, czyli .............. km/h. Moje auto z numerem .............. jedzie o .............. km/h .............. (wolniej/szybciej) niż auto numer .............. .............. % aut jedzie szybciej niż moje auto. .............. % aut jedzie wolniej niż moje auto. Gdyby moje auto jechało dwukrotnie szybciej, osiągnęłoby prędkość .............. km/h. Gdyby auto nr .............. jechało o 1 m/s szybciej, to osiągnęłoby prędkość .............. km/h. Gepardy potrafią osiągnąć prędkość do 120 km/h. Jest to prędkość .............. razy .............. (większa/mniejsza) od prędkości mojego auta. Sokół wędrowny potrafi lecieć z szybkością 350 km/h, czyli z prędkością o .............. km/h .............. (większą/mniejszą) od prędkości mojego auta. Po zakończonej lekcji warto zebrać od uczniów karty pracy i sprawdzić wyniki. Może będzie to okazja do wstawienia pozytywnej oceny z matematyki, bo na tego typu lekcjach większość naprawdę chętnie pracuje. Twierdzenie Pitagorasa na boisku Szkolne boisko to idealne miejsce do omówienia tematu „Zastosowanie Twierdzenia Pitagorasa”, realizowanego w klasie VIII. Przydadzą się miarki/linijki. Uczniów dzielimy na trzy grupy (w liczniejszych klasach może być 6 lub 9). Zadania dla grup: Grupa 1 – mierzy długość i szerokość boiska i oblicza długość przekątnej boiska. Grupa 2 – mierzy długość i przekątną boiska i oblicza szerokość boiska. Grupa 3 – mierzy szerokość i przekątną boiska i oblicza długość boiska. Jako podsumowanie zajęć porównujemy wyniki grup, sprawdzamy, czy suma kwadratu obliczonej długości i szerokości boiska jest równa kwadratowi obliczonej długości przekątnej boiska. Takie zastosowanie twierdzenia w praktyce pozwala uczniom inaczej spojrzeć na zagadnienia, staje się ono dla większości bardziej przystępne i zrozumiałe. Pada śnieg... Jako ostatnią propozycję chciałam podsunąć temat, który nadaje się do realizacji w zimę. Lekcję taką przeprowadziłam – sprawiła zarówno mnie, jak i uczniom sporo radości. Jest jeden warunek niezależny od nas – musi być śnieg, najlepiej w dużych ilościach. Uczniów dzielimy na grupy i każemy ulepić kulę, stożek i walec. O ile z kulą nie ma problemu, to lepienie pozostałych brył nie jest już takie łatwe. Jako podsumowanie lekcji uczniowie porównują między grupami swoje bryły, określają, która jest największa, którą najbardziej przypomina kształtem wymaganą bryłę. Drodzy nauczyciele, nie bójmy się lekcji na szkolnym boisku. Wiedza przekazana inaczej niż zawsze zostanie na dłużej w głowach naszych uczniów. A dla nas to też będzie ogromna satysfakcja, że zaskoczyliśmy uczniów i będą miło wspominać spędzony na naszej lekcji czas. Tego typu lekcje sprawdzają się także świetnie na początku roku szkolnego, gdy chcemy poznać i zintegrować zespół klasowy. Jako podsumowanie tego artykułu chciałam przytoczyć słowa Paulo Coelho: “Wszystko, czego się dotąd nauczyłeś, zatraci sens, jeśli nie potrafisz znaleźć zastosowania dla tej wiedzy”. Słowa te inspirują mnie zawsze do tworzenia kreatywnych lekcji matematyki, a do takich na pewno należą te na szkolnym boisku. Agnieszka Kamińska-Pietruszka Nauczycielka matematyki, chemii i doradztwa zawodowego, obecnie pracująca w szkole podstawowej, wcześniej w gimnazjum i liceum. Szkolny koordynator projektu "Młodzi Przedsiębiorczy". Systematycznie poszerza warsztat swojej pracy, uczestnicząc w licznych szkoleniach. Administratorka i założycielka bloga z innowacyjnymi pomysłami Rynek wydawniczy zasypuje nauczycieli propozycjami licznych gier i zabaw ruchowych. Gdy jednak uważnie przeanalizuje się jego ofertę, to okazuje się, że do liczby 299 schematów przebiegów gier i zabaw ruchowych, które opracowano przed 1939 rokiem, w ostatnich dziesięcioleciach dodano naprawdę niewiele.Pozwoli im to na bardziej wizualne zrozumienie historii. Możesz też zorganizować konkurs na najlepszą mapę historyczną, co dodatkowo zachęci uczniów do zaangażowania. 6. Gry edukacyjne. Gry planszowe, quizy lub gry komputerowe związane z tematyką historyczną to doskonały sposób na połączenie nauki i zabawy.Gry i zabawy na lekcjach matematyki - czyli przez zabawę do wiedzy Materiały dla nauczycieli matematyki w szkole podstawowej Wstęp To, że dzieci lubią zabawę jest prawdą znaną nie od dziś. Z utęsknieniem oczekują wakacji kiedy jak twierdzą "mogą się bawić i nie trzeba się uczyć". Czy nie można by pogodzić interesów obu stron: nauczycieli i uczniów, i uczyć przez zabawę? Jeżeli nie zawsze (wszystkim można się znudzić) to przynajmniej jak najczęściej. Skutki dydaktyczne dobranych odpowiednio zabaw są na pewno pozytywne. Jest to potwierdzone przez liczne badania w tej dziedzinie. Uczestnicy zabaw wzajemnie oddziałują na siebie w trakcie "pracy', natychmiast korygują błędy swoich rówieśników, bez koniecznej w innych sytuacjach interwencji nauczyciela. Gdy często przekazywana w tradycyjny sposób wiedza matematyczna bywa dla wielu zbyt trudna, zabawa w tym samym czasie zachęca do myślenia i często ona właśnie bywa dla tych uczniów kluczem do zrozumienia skądinąd trudnych zagadnień. Unikamy w ten sposób bierności i braku przychylności ze strony uczniów mniej zdolnych oraz popadania w skrajnie negatywne uczucia związane z tym przedmiotem. Wykorzystanie gier i zabaw jest oczywiście jedną z metod kształtowania u uczniów pozytywnego nastawienia do matematyki, które to nastawienie jest nieodzownym elementem osiągnięcia sukcesu w każdej dziedzinie, nie tylko w szkole. Obecnie zauważamy pozytywne trendy w dziedzinie nauczania - odchodzi się od sztywnego przekazywania wiedzy z drugiej strony katedry, aktywizuje się ucznia nowoczesnymi metodami pracy na lekcji, wprowadza się również elementy zabawy. W swoim artykule chciałabym zatrzymać się na przykładach gier i zabaw, jakie zebrałam bądź opracowałam samodzielnie i z powodzeniem stosuję w swojej pracy. Lekcje, na których uczniom wydaje się, że tylko się bawią sprawiają, że matematyka zaczyna się im "dobrze kojarzyć", nie wspominając już o najważniejszym osiągnięciu - nabyciu konkretnej umiejętności. Aby jednak dobrze stosować elementy zabawy na lekcjach matematyki należy poznać możliwości uczniów, zauważyć ich braki czy też trudności w opanowaniu materiału. Elementy zabawy nadają się najbardziej w tych dziedzinach, które są dla dzieci trudne do opanowania w sposób "tradycyjny". Gry dydaktyczne mogą również służyć do rozwijania u uczniów pewnych cech charakteru bardzo przydatnych w dalszych etapach nauki: wytrwałości, cierpliwości , dociekliwości. Realizują więc niejako przy okazji, istotne cele wychowawcze. Przykłady gier i zabaw Przytoczone poniżej gry i zabawy to podpowiedź do dalszego opracowania i modyfikacji. Nie możemy bowiem sztywno stosować tych samych reguł gier do różnych grup dzieci. Inne są również nasze cele szczegółowe, jakie sobie wyznaczamy, wybierając odpowiednią zabawę. Mam nadzieję jednak, że dostarczą one wielu pomysłów do realizacji. 1. Zabawa w rymowanki Cele: 1. opanowanie i utrwalanie algorytmów 2. utrwalanie matematycznych pojęć 3. doskonalenie języka matematycznego 4. utrwalanie czynności matematycznych 5. realizujemy również cele językowe Zabawa może dotyczyć wielu zagadnień - algorytmy działań na ułamkach, tabliczka mnożenia , własności figur i wiele innych. Przebieg: Uczniowie pracują samodzielnie lub w grupach , zadaniem jest ułożyć rymowankę na określony temat. Można ustalić ilość wierszyków na dany temat, bądź urządzić konkurs na jak największą ich ilość. Zabawę można przeprowadzić w dowolnym czasie (całą lekcję, zadanie do domu, ostatnie minuty lekcji). 2. Układanki nieskończone - polska odmiana Tiling Generators Cele 1. doskonalenie obserwowania i odtwarzania symetrii 2. określanie pól i długości linii 3. kształcenie logicznego myślenia Przebieg: Do zajęć potrzebne są zestawy układanek (producent firma "Trifolia" z Warszawy) Uczniowie mogą pracować samodzielnie lub w grupach a nawet całą klasą. Zastosowanie płytek wg inwencji nauczyciela . Wiele ciekawych pomysłów można znaleźć w dołączonej do zestawu broszurze. 3. Tangram Tangram to łamigłówka , która pochodzi z Chin. Jest to figura geometryczna, pocięta na części , z których należy ułożyć różne kształty wykorzystując wszystkie części. Tangram można sporządzić samemu. Gotowe tangramy są również dostępne w sklepach Cele 1. kształtowanie logicznego myślenia 2. szukanie nietypowych rozwiązań 3. rozbudzanie wyobraźni 4. wyrabianie sprawności manualnej 5. kształtowanie pojęć z geometrii Przebieg: Uczniowie pracują samodzielnie lub grupach. Każda osoba (grupa) otrzymuje tangram i zestaw wzorów do ułożenia . Warto na zakończenie zabawy zapytać uczniów o nazwy figur występujących w ich układankach. 4. Origami> Origami to sztuka składania papieru, ponad tysiąc lat uprawiana w Japonii. Cele 1. kształtowanie wyobraźni 2. kształtowanie pojęć geometrycznych 3. wyrabianie sprawności manualnej Przebieg: Uczniowie otrzymują opisane słowami lub poparte rysunkiem sposoby ułożenia zabawek, najlepiej odbić na ksero wzory z książek o tej tematyce. Zadaniem jest ułożenie zabawki w sposób jak najstaranniejszy. Można poprosić uczniów o wymienienie pojawiających się w trakcie układania figur. 5. Gra w okręty (Modyfikacja znanej gry ) Cele 1. kształtowanie umiejętności odczytywania i zapisywania położenia punktów w układzie współrzędnych. 2. kształtowanie logicznego myślenia 3. kształtowanie umiejętności opracowywania strategii w grze Przebieg: Plansza do gry - kwadrat podzielony na 100 części, na krawędzi poziomej i pionowej zawiera liczby. Ważne jest aby uczniowie podawali położenie okrętów grupy przeciwnej używając kolejności : pierwsza liczba z krawędzi poziomej ( osi) druga z pionowej. Klasę dzielimy na dwie grupy. Każda grupa rozmieszcza na swojej planszy okręty w ilości: cztery jednomasztowce, trzy dwumasztowce, dwa trzymasztowce, jeden czteromasztowiec. Dwie plansze rysujemy na tablicy, po jednej dla każdej grupy. Uczniowie na przemian "strzelają" do okrętów przeciwnika. Grę wygrywa ta grupa, która w wyznaczonym czasie zatopi jak najwięcej lub wszystkie okręty przeciwnika. Karty Odpowiednio przygotowane karty do gry możemy wykorzystać do wielu zabaw dydaktycznych 6. Gra w Piotrusia Cele 1. kształtowanie pojęć matematycznych, zależnie od treści kart Należy przygotować talie kart (w zależności od zagadnienia), w której będzie jeden Piotruś, czyli karta nie pasująca do pozostałych. Uczniowie grają w grupach, przegrywa ta grupa, której pozostaje Piotruś. Przykłady: - talia " tabliczka mnożenia lub dzielenia" - talia "czworokąty i ich pola" - talia "działania na ułamkach" - i wiele innych 7. Gra "Pamięć" Cele 1. doskonalenie pamięci 2. kształtowanie pojęć matematycznych Przebieg: Talie przygotowane jak wyżej. Talię odwracamy na stole. Uczniowie odkrywają po dwie karty i zbierają tylko pary pasujące do siebie, nie pasujące karty odkładają na to samo miejsce. Grę wygrywa ta grupa, która zbierze jak najwięcej par. 8. Gra "mam taką własność" Należy przygotować karty z własnościami figur geometrycznych dla całej klasy oraz zestaw kart z nazwami figur geometrycznych Cele 1. kształtowanie języka matematycznego 2. utrwalenie własności figur geometrycznych Przebieg: Wybrany uczeń losuje dla klasy nazwę figury geometrycznej. Zadaniem uczniów jest dołożyć kartę z pasującą do niej własnością. Wygrywa ta osoba, której na zakończenie zabawy nie pozostanie żadna karta i oczywiście dobrze ją położy. Do zabaw na lekcji możemy również wykorzystywać tradycyjne talie kart Wiele różnorodnych gier z ich wykorzystaniem opisują autorzy poradników dla nauczyciela do programu Matematyka 2001. 9. Domino Konieczne jest przygotowanie kamieni domina odnośnie omawianego zagadnienia. Doskonała zabawa podczas omawiania tematów skracanie i rozszerzanie ułamków, ale nie tylko. Cele 1. kształtowanie pojęć matematycznych 2. doskonalenie techniki rachunkowej 3. doskonalenie spostrzegawczości Przebieg: Uczniowie grają w grupach lub dwójkami. Kamienie dzielimy w sposób przypadkowy miedzy obu graczy. Grę wygrywa ten, kto pierwszy pozbędzie się kamieni domina. 10. Parzyste i nieparzyste (pierwsze i złożone) Cele 1. kształtowanie pojęć matematycznych 2. utrwalanie cech podzielności Przebieg: Należy przygotować plansze dla każdej pary (grupy): na narysowanych prostokątach zapisujemy liczby w sposób przemyślany, tak aby znalazły się przykłady liczb wymienionych w tytule. Potrzebne też będą kostki i pionki. Gracz rzuca kostką do gry i "skacze' na odpowiednie pole. Jego zadaniem jest określić czy liczba na tym polu to liczba parzysta czy nieparzysta. (pierwsza czy złożona) Można tworzyć różne modyfikacje tej zabawy. Można tu również zrealizować tematy dotyczące podzielności, dobierając na planszy odpowiednie liczby. 11. .Zabawa "Łączymy podzielne przez..." Cele 1. utrwalenie cech podzielności 2. doskonalenie techniki rachunkowej 3. utrwalenie pojęcia: dzielnik i wielokrotność Przebieg: Może być to krótka zabawa podsumowująca lekcję o cechach podzielności w klasie piątej Nauczyciel w różnych miejscach tablicy zapisuje liczby w sposób przemyślany.( Warto wpisać "podchwytliwe" przykłady np. przy podzielności przez trzy liczbę z cyfrą trzy w rzędzie jedności -uchwycimy najczęściej popełniany przez uczniów błąd). Zadaniem uczniów jest połączyć w łańcuchy te liczby , które dzielą się przez ...(określamy dzielnik) 12. Gra "Zabawa w pogotowie działań " Cele 1. utrwalanie kolejności wykonywania działań 2. kształtowanie umiejętności obliczania wartości wyrażeń wielodziałaniowych 3. doskonalenie techniki rachunkowej Przebieg : Dzielimy klasę na grupy: Grupa dodawania - wykonuje tylko dodawanie Grupa odejmowania - wykonuje tylko odejmowanie Grupa dzielenia - wykonuje tylko dzielenie Grupa mnożenia - wykonuje tylko mnożenie ( w trakcie zabawy należy zmieniać zadania dla grup) Nauczyciel pisze na tablicy wyrażenie wielodziałaniowe. Zadaniem poszczególnych grup jest oddelegować ze swojego grona ucznia , który wykona działanie będące do wykonania w danej kolejności. Grupy nie porozumiewają się ze sobą, w klasie powinna panować cisza. Ta grupa , która wydeleguje kandydata w nieodpowiednim momencie zdobywa punkt karny. Punkty karne przydzielamy również za błędnie wykonane działania. Wygrywa oczywiście ta grupa, która ma najmniej punktów karnych. Możliwych jest wiele modyfikacji tej gry. Opracowanie: Krystyna Borecka Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Prowadzenie zajęć otwartych to moja tradycja. Nawet czas pandemii nie spowodował, że przestałam takowe organizować. Jasne, zmieniły się wtedy możliwości, nie o tym teraz. Raczej o tym, jak zaczarować przestrzeń, by mówić o tekście literackim, a zarazem nie mówić 😉 Lubię prowadzić lekcje otwarte.
Czasopismo "Matematyka" wspiera nauczycieli matematyki na wszystkich etapach nauczania szkolnego, dostarczając szeroką wiedzę metodyczną i praktyczną. W czasopiśmie znajdziesz podpowiedzi, jak przeprowadzić ciekawe zajęcia oraz jak angażować uczniów i podnosić ich aktywność. Projekty matematyczne i pomysły na lekcje MATapki Interaktywne animacje dla uczniów, które wizualizują zagadnienia matematyczne i świetnie aktywizują uczniów, dzięki czemu łatwiej im opanować umiejętności zdobywane podczas lekcji matematyki. Moi Drodzy, jesteście już po egzaminie gimnazjalnym ale jak Wam poszedł? Wszystkich zainteresowanych zapraszam tutaj do pierwszych refleksji. Mój pomysł na Wasze ostatnie lekcje matematyki w gimnazjum brzmi - Zostańcie ich autorami! Zbieram Wasze propozycje na tematykę lekcji matematyki wraz z krótkim opisem. Mogą one być nietypowe, związane z treściami przerabianymi na lekcjach lub wykraczającymi poza nie. Mogą dotyczyć treści, które chcecie żebyśmy jeszcze raz powtórzyli, bo nadal uważacie je za trudne, częściowo niejasne. Tablicę na Wasze pomysły znajdziecie tutaj. Wpisujcie i czekajcie, mogą się one pojawiać z opóźnieniem. Pamiętajcie żeby podpisać swój pomysł imieniem. Zebrane pomysły omówimy na zajęciach i zastanowimy się, które i jak zrealizować. Czekam (do na Wasze twórcze i dowcipne podejście do matematyki! - p. EwaKażdy nauczyciel po latach praktyki z pewnością sam wypracuje swoje własne pomysły na lekcje i z powodzeniem będzie je rozszerzał. Niezmienne pozostaje jedno – lekcje dla dzieci muszą być niezwykle atrakcyjne, pozwalać małym uczniom brać w nich czynny udział i dawać jak najwięcej możliwości do posługiwania się językiem.
Od zawsze uczniowie przychodzą do świetlicy w ramach „nagłych” zastępstw za nieobecnych nauczycieli. Zmuszona jestem więc prowadzić zajęcia z różnych przedmiotów nauczania. Nie jestem jednak przygotowana metodycznie do prowadzenia tego typu lekcji. Dlatego też postanowiłam prowadzić zajęcia trochę innego etapem było przygotowywanie krótkich zadań. Gromadziliśmy słownictwo wokół różnych tematów - przeważnie związane akurat z tematami zajęć, które były odwołane. Na bazie tego słownictwa uczniowie przygotowywali krzyżówki, rebusy, zagadki i diagramy dla młodszych uczniów. Powstawały prace dotyczące pór roku, ważnych wydarzeń z życia szkoły, kraju, profilaktyki, ale także zainteresowań uczniów. Duża część tych prac została wykorzystana w czasie zajęć świetlicowych, konkursów i opublikowana w szkolnej etapem było rozwijanie i doskonalenie umiejętności literackich. Zadaniem uczniów było napisanie bajki, opowiadania lub innej formy literackiej bezpośrednio związanej z tematem zajęć. Powstały więc bajki o odpadkach, urządzeniach technicznych, bezpieczeństwie, bajeczki matematyczne, informatyczne i inne. Pod koniec każdego roku szkolnego, przeważnie w maju, z okazji Dni Oświaty, Książki i Prasy, wydajemy książkę z najciekawszymi pracami uczniów, którą umieszczamy w bibliotece szkolnej. Aby uczniowie mogli przekonać się, że w świetlicy w czasie zastępstw może być ciekawie, stosujemy często zajęcia oparte na rywalizacji. Dzieci bardzo chętnie biorą w nich udział, pracując w grupach, rozwiązując problemy, wymyślając ciekawe rozwiązania. Aby być przygotowanym do tych „niespodziewanych” lekcji opracowałam „ściągę”, z której bardzo często korzystam nie tylko w czasie tych zajęć. Z różnych dostępnych publikacji i wiadomości zawartych na stronach internetowych wybrałam różne ciekawe pomysły na urozmaicenie zajęć świetlicowych. Ćwiczenia te pomagają rozwijać wyobraźnię, giętkość i płynność myślenia, kształtują umiejętność pracy w ta może być pomocą dla nauczyciela, bo małym nakładem pracy i materiałów dydaktycznych, bez wcześniejszego przygotowania można przeprowadzić bardzo ciekawe zajęcia. RYMOWANKI, WYMYŚLANKI – ZABAWY SŁOWEM1. Znajdź jak najwięcejZadaniem uczniów jest wyszukanie jak największej ilości wyrazów w określonym czasie, np. przez 3 min.: - na podaną przez nauczyciela literę, - zakończonych na -ca, -wa itp., - pięcioliterowych o określonej pierwszej i ostatniej literze, np.: w....r, k....o, ż....a, - zaczynających się lub kończących na daną sylabę, - zawierających w środku swej nazwy podaną głoskę, - trzygłoskowych, czterogłoskowych, - zawierających samogłoskę: ę, ą, dwuznaki lub ó, rz, h. 2. Odgadywanie obrazkówMateriały:- papier,- ołówek lub na papierze proste przedmioty lub postacie. Dzieci się temu przyglądają i próbują tak szybko, jak to możliwe, odgadnąć, co tak naprawdę jest tematem rysunku. Można także przedstawić pojęcia przy pomocy kilku obrazków, np. parasol słoneczny- rysujemy słońce i Kojarzenie wyrazówMateriały:- kartki,- długopisy, ołówki lub wyszukują jak najwięcej wyrazów, które po połączeniu ze sobą utworzą nam nowy wyraz, np. prosty + kąt = prostokąt, grzyby + branie = grzybobranie. Można przy większej ilości dzieci zorganizować zawody, kto skojarzy wyraz najprędzej lub skojarzy jak największą ilość Rymy Podajemy dzieciom jakiś wyraz i wspólnie tworzymy do niego kilka rymów(np. filiżanka - skakanka - szklanka - polanka itd.). Później dzielimy dzieci na zespoły, które znajdują rymy do podanych przez nauczyciela wyrazów. Wygrywa zespół, który poda jak największą ilość rymów w podanym czasie. 5. Śmieszne rymyRymować możemy również krótkie zdania, przy czym sugerujemy uczniom, że mają one być pozbawione sensu. Podajemy dzieciom na przykład jakieś zdanie, akcentując szczególnie jakiś wyraz, do którego trzeba dobrać rym, a dzieci znajdują jakiś śmieszny ciąg dalszy (np. Mój kapelusz jest czerwony. - I szuka żony., Ptaszek sobie stał. - I robił hau, hau...). 6. Imienne rymowanki Dzieciom zazwyczaj się podoba, kiedy w opowiadaniach pojawiają się ich imiona. Dlatego też można spróbować namówić uczniów do stworzenia rymów zawierających ich imiona. Kolejnym utrudnieniem będzie połączenie imienia i jakieś cechy charakteru dziecka (np. To jest Ania, co w zimę bez czapki gania.). 7. Rymowanka kulinarnaDzielimy uczniów na grupy. Zadaniem grup jest stworzenie zdań zawierających rymy związane z częścią ciała i jakąś potrawą, np.: Moje włosy są jak niekończące się Układanie rebusów, zagadek, krzyżówekCzynności temu towarzyszące przezwyciężają u dzieci szablonowość i sztywność myślenia, rozwijają płynność i giętkość. Umożliwiają wykorzystanie wiadomości i doświadczeń w nowych sytuacjach oraz opanowanie i utrwalenie wiedzy. Układając rebusy należy pamiętać, aby nie umieszczać w nim rysunków odpowiadających w całości danemu słowu. Dobrym rebusem jest ten, którego treść oddaje szereg rysunków bez żadnych dodatkowych objaśnień, dopisków, cyfr i znaków. Podczas układania krzyżówek należy pamiętać, aby hasła zawierały wyrazy na tyle znane, by mógł je odgadnąć przeciętny Plątanina Nauczyciel pisze na tablicy dowolny, ale długi wyraz, np katapulta, czekoladopodobny, kontrowersja, czarodziejka, Małgorzatka, Karolinka, Wielkanoc itp. Zadaniem każdego ucznia lub grupy jest napisanie jak największej liczby wyrazów powstałych z liter wchodzących w skład podanego wyrazu. Należy z góry ustalić zasady, np. tylko rzeczowniki w mianowniku liczby pojedynczej i Dwa w jednymZadaniem każdej grupy jest napisanie jak największej liczby wyrazów, w których ukryty jest inny wyraz (np. grudzień, kwiecień, czekolada).11. Ukryte wyrazyZadaniem uczniów jest wymyślenie zdań, w których ukryte zostaną wyrazy, np.:Ala ma je żurawinę. 12. Faszerowany mostek Nauczyciel podaje słowo składające się z co najmniej ośmiu, a najwięcej z dwunastu liter. Słowo nie powinno zawierać rzadko występujących w języku polskim liter. Każdy z uczniów wypisuje to słowo na swojej kartce przy jej lewej krawędzi pionowo z góry w dół, a przy prawej krawędzi z dołu do góry. Litery po obu stronach są początkowymi i końcowymi literami nowych słów. Każdy z uczniów w określonym czasie wypisuje nowe słowa. Muszą one wraz z literami przy krawędziach tworzyć sensowne słowa. Każdy z uczniów odczytuje swoje słowa. Odczytywane słowa uczniowie porównują z wypisanymi przez siebie. Jeżeli odczytane słowo znajduje się na kartkach innych uczniów muszą je oni wykreślić. Ważne jest więc wypisywanie niepospolitych słów. Należy policzyć, u którego z uczniów pozostało najwięcej nie skreślonych słów. On otrzymuje tytuł zwycięzcy. Przykładowe wyrazy do wykorzystania: literatura, marmolada, kierowca, drogowskaz, malowidło, biblioteka, Układamy słowa Zadaniem uczniów jest tworzenie słów, w ten sposób aby nie dopuścić do ukończenia słów. Pierwszy z uczniów wymyśla jakieś słowo i zapisuje na kartce jego pierwszą literę. Drugi z uczniów musi znaleźć słowo rozpoczynające się od tej litery i nie wypowiadając go, dopisać drugą literę. Każdy z uczniów musi uważać, by po dopisaniu nowej litery nie powstało pełne słowo. Jeśli tak się stanie, otrzymuje on punkt karny i runda się kończy. 14. Harfa słowna Podajemy uczniom długie słowo. Wyznacza ono ramy naszego zadania. Słowo to zapisuje się na kartce, tak, aby w każdej kratce znajdowała się jedna litera. Na bazie tego słowa tworzymy nowe słowa. Wpisuje się je pionowo, wykorzystując pojedyncze litery słowa bazowego. Nowe słowa muszą mieć dokładnie taką długość, jaka wynika z kształtu harfy. Aby ułatwić sobie rozwiązywanie, wygodnie jest zaznaczyć sobie cienką linią kontur harfy. BLISKIE I ODLEGŁE SKOJARZENIA1. Jak najwięcej Uczniowie wspólnie podają jak największą ilość skojarzeń do podanego przez nauczyciela wyrazu. Jest to dobre ćwiczenie wprowadzające do zajęć lub przygotowujące do tworzenia krzyżówek, rebusów czy zagadek związanych, np. ze świętami Bożego Narodzenia. 2. Wyszukiwanie skojarzeń do podanych wyrazówZ listy uczeń losuje dwa wyrazy i szuka do nich skojarzeń, później skojarzeń wspólnych łączących te dwa wyrazy. Przykładowe wyrazy do wykorzystania:Makaron, długopis, róża, pomarańcza, kalkulator, szpilka, las, tęcza, pędzel, woda, droga, materiał, kartka, patyk, zeszyt, książka, klucz, nitka, buty, pisarz, torpeda, skarpetki, bank, fabryka, kowal, rower, ucho, dezodorant, zamek, czekolada, zasłona, klocki, dziecko, film, teatr, motyl, gruszka, pieszy, kolczyk, tygrys, kolej, żniwa, materac, Łańcuch skojarzeńDzieci siedzą w kręgu. Podajemy nazwę obiektu wyjściowego, np.: buty. Pierwsze dziecko podaje skojarzenie z obiektem wyjściowym, kolejne dziecko szuka skojarzenia do poprzedniego podanego przez kolegę, np.: but - wycieczka - plecak - ciężar – dźwig - budowa itd. kiedy wszystkie dzieci podadzą swoje skojarzenia zmieniamy obiekt ObrazkiUczniowie otrzymują dwa obrazki lub kliparty. Muszą wyszukać jak najwięcej skojarzeń łączących te WIERSZE I INNE HISTORIE...1. Znajdź tytułKażda grupa pisze historyjkę na dowolny temat, jednak przy jej układaniu należy wykorzystać jak największą liczbę tytułów książek/ filmów. Następnie przekazujemy drugiej grupie historyjki i jej zadaniem jest wyszukanie ukrytych List z wakacjiNauczyciel zapisuje na tablicy 10 dowolnych słów, mało związanych z tematem np. widelec, węgiel, grabie, żaba, oczy, krokodyl, cement, peruka, dentysta, skarpeta). Zadaniem każdej grupy jest napisanie listu z wakacji do rodziców (kolegi, cioci),z wykorzystaniem wszystkich podanych II Jeden z uczniów wyszukuje w gazecie 10 - 15 dowolnych słów z artykułów prasowych. Dobrym pomysłem jest także wykorzystanie kart z gry „Kalambury”. 3. Dwie literkiNauczyciel zapisuje na tablicy dwie dowolne litery. Zadaniem uczniów jest napisanie historyjki na dowolny temat, w której będą wykorzystane tylko wyrazy zaczynające się od podanych liter i to naprzemiennie(np. k, t- Koń Tomka Kowalskiego trochę kuleje.) Przy ćwiczeniu można korzystać ze Według schematuUkładanie zdań, np. trzy zdania bez użycia tych samych wyrazówk...b...n...w...r...c...i...u...b...f...g...j...n...d...ż...e... ł...i...k...a... Układanie wierszyka wg schematuT.....t.....t.....p.....Ś.....m.....b.....d.....Ś.....j.....d.....d.....M.....m.....m...k.....5. Połówkowy wierszNauczyciel wyjaśnia, że przygotował 4 - wersową zwrotkę wiersza Juliana Tuwima ,,Pan Maluśkiewicz i wieloryb". Zwrotka ta została podzielona połowę. Fragmenty tej zwrotki za otrzymują uczniowie. Nie zaglądają do kart sąsiadów. Zadaniem uczniów jest - nie znając dokładnie oryginalnej wersji autorskiej - stworzenie własnej, nowej wersji 4 - wersowego utworu./ Fragment wiersza jest inspiracją do napisania własnej, nowej wersji utworu./POŁÓWKIWziął łupinkę ... ... pod pachę,Zaraz do morza ... ... się popłynął ... ... do Gdynii do Warszawy ... ... jednej kartce uczestnicy piszą końcówki wersów zwrotki wiersza, na drugiej początki. Zadaniem jednej grupy jest rozpoczęcie wersów, a drugiej dokończenie. Ciekawe efekty można uzyskać łącząc napisane przez uczestników połówki wierszy. Prezentacja nowych utworów przez uczestników. Nauczyciel na zakończenie ćwiczenia odczytuje oryginalną wersję Sześć kartPrzygotuj sześć rodzajów kart w różnych kolorach z rysunkami lub klipartami:- I grupa – miejsce, np.: góry, rzeka, pole, morze, dom, zamek, miasto, pustynia- II grupa – warunki atmosferyczne, np.: burza, tęcza, śnieg, chmury, deszcz, słońce, - III grupa – rzeczy, np.: tort, rakieta, lustro, pika, statek, klucz, korale, buty, kareta,- IV grupa – postaci, np.: babcia, czarownik, bałwan, duch, rycerz, dziewczynka, niemowlę, - V grupa – zwierzęta, np.: kot, kura, koń, smok, motyl, wielbłąd, żaba, niedźwiedź, ryba,- VI grupa – czynności, np.: płacze, biega, śpi, je, zajmuje się zwierzętami, jedzie, karty wg kolorów przykrywając rysunki. Zadaniem uczniów będzie ułożenie opowiadania na podstawie wylosowanych kart. Można zaproponować jakiś motyw przewodni opowiadań, np. historie z morałem, z najbardziej zaskakującym zakończeniem, opowieści baśniowe, historii z użyciem jak największej ilości trudności ortograficznych lub też pozostawić uczniom większej liczbie uczniów można podzielić uczniów na grupy kilkuosobowe i ogłosić konkurs na najbardziej zaskakująca historię. 7. Podaruj bajkęW tej zabawie każda grupa pisze bajkę na jeden z pięciu tematów podanych przez nauczyciela, np.:1. Niebieska Dziurawe pantofelki Kapryśna Zaczarowany Mini IIUczniowie piszą bajkę na temat bezpośrednio związany z lekcją, np. odpadki, jezioro, urządzenia domowe, bajka matematyczna, bajka Książka kucharskaKażda grupa (uczeń) otrzymuje od nauczyciela przepis na ciasto, kisiel, krem, budyń itp. Zadaniem każdej grupy jest przekształcenie tego przepisu w ten sposób, aby powstał przepis na zdrowie, szczęście, radość, przyjaźń Imienne opowiadanieZadaniem każdego ucznia jest stworzenie opowiadania, którego kolejne zdania zaczynają się od liter, z których składa się jego Trzy emocjeUczniowie otrzymują kartki, na których napisane są słowa wyrażające trzy uczucia. Zadaniem ich jest stworzenie tytułu historyjki i opowieść, w której pojawia się najpierw pierwsza nazwa emocji, potem druga i trzecia ,np.:Zmartwienie - panika - ulgaLęk - zdziwienie - triumfPodniecenie - zmartwienie - przyjemność 11. Kreatywne pisanieDzielimy grupę na 4 - osobowe zespoły. Każdy z uczniów pisze na kartce (w rogu) wybrane słowo, zagina róg i oddaje koledze. Pozostali uczniowie z grupy postępują w ten sam sposób. Ze zgromadzonych słów wspólnie układają czterozdaniową historyjkę i nadają jej tytuł. 12. Opowiadanie z tytułów Uczniowie losują kilka tytułów wyciętych z gazet. Zadaniem ich jest napisanie opowiadania, bajki łączącego w sobie te tytuły. 13. Opowiadania Zadaniem uczniów jest napisanie opowiadania, bajki na podstawie otrzymanego lub wysłuchanego fragmentu historii, filmu lub opowiadania. Może być to początek historii albo fragment Inna perspektywa Zadaniem uczniów jest opowiedzenie historii jakiegoś przedmiotu, np. papieru, serwetki, pudełka zapałek, krzesła. ORYGINALNIE MYŚLĘ - WBREW STEREOTYPOM I by było gdyby? (Przewidywanie skutków paradoksalnych sytuacji)Uczniowie w grupach siadają przy stolikach. Nauczyciel podaje problem do rozwiązania: Co by było gdyby ludzie nie potrafili się śmiać? Uczniowie zapisują wszystkie swoje pomysły na arkuszach szarego papieru. Po zakończeniu grupy wieszają swoje prace na tablicy i odczytują swoje pomysły. Uczniowie wspólnie wybierają najważniejsze i najistotniejsze dla ludzi skutki braku śmiechu i dokonują uzasadnienia takiego wyboru. Podsumowanie: Jaki byłby świat bez uśmiechu? Czy dobrze byłoby nam żyć w takim świecie?Praca indywidualna: Uczniowie wypisują jak najwięcej wyrazów kojarzących się im ze słowem ŚMIECH. Po wykonaniu zadania odczytują swoje propozycje. Nad niektórymi można się nieco zatrzymać i porozmawiać o oryginalności skojarzenia. Zabawa z całą klasą: Jedno dziecko podaje wyraz związany z humorem, śmiechem. Wszyscy szukają do niego rymu. Przykłady zapisujemy na pomysły do wykorzystania:Co by było gdyby...- Rośliny rosły w Wszystkie martwe przedmioty Każdy człowiek rodził się obdarzony wiedzą absolwenta Zabrakło ropy Nie wynaleziono Wszystkie drzewa wad znanych przedmiotówUczniowie ustalają, jakie wady może mieć, np.: długopis, łóżko, książka. wad i zalet posiadania czegoś cennegoUczniowie ustalają jakie korzyści i problemy mogą mieć właściciele, np. pięknego i nowoczesnego samochodu codzienne - niecodzienneWymień jak najwięcej przykładów zastosowań takich przedmiotów jak: szklanka, butelka, piłka, patyk, papier, koło, spinacz biurowy, drewniana łyżka, patelnia3. Nie tu i nie terazJednym ze sposobów twórczego spoglądania na problem jest przeniesienie go w czasie i przestrzeni. Stawiając się w sytuacji Prasłowian lub krasnoludków zyskujemy odmienny punkt widzenia, wolny od aktualnej mody, przesądów lub uprzedzeń. Zadanie uczniów polega na tym, aby na jedno z 25 pytań odpowiedzieć w imieniu jednej z 25 społeczności. W tym celu uczniowie losują pytania oraz społeczności, przygotowują krótkie wystąpienia i prezentują je na forum Jak się wychowuje dzieci?2. Jak się ubierają dziewczęta?3. Jak się organizuje zabawy?4. Jak się traktuje starych ludzi?5. Jak się zdobywa wykształcenie?6. Jak się podróżuje?7. Jak się spędza zimowe wieczory8. Jak się zakłada rodzinę?9. Jak się zostaje żołnierzem?10. Jak się traktuje poetów?11. Jak się wybiera głowę państwa?12. Jak się podaje obiad?13. Jak się zawiera małżeństwa?14. Jak się spędza wakacje?15. Jak się przystraja pannę młodą?16. Kto wytwarza broń?17. Jak wygląda sklep?18. Jak się traktuje żonę?19. W jaki sposób pozdrawia się znajomego?20. Jak się adresuje listy?21. Jak karze się winnych?22. Jakie są ulubione zabawy dzieci?23. Jakie są ulubione bajki dzieci?24. Jaki jest ulubiony instrument muzyczny?25. Jak się nagradza bohaterów?Społeczności:a) Marsjanie po ich wylądowaniu na Ziemi w 2000 roku,b) Rosjanie za 20 lat,c) australijscy Aborygeni w XIX (19) wieku,d) Rzymianie za czasów Juliusza Cezara,e) Polacy za 50 lat,f) Amerykanie 200 lat temu,g) Japończycy w 2020 roku,h) Chińczycy w XVI wieku,i) ludzie na nie odkrytej jeszcze wyspie,j) nasi górale 100 lat temu,k) my za 20 lat,l) Hindusi dziś,ł) Egipcjanie 3000 lat temu, m) Homo sapiens 80 000 lat temu,n) polska szlachta w XVII wieku,o) Niemcy w roku 1939,p) Rosjanie roku 1917,q) Polanie w IX wiekur) Hiszpanie w XV wieku,s) Yeti w XX wieku,t) Francuzi w roku 1789,u) Polacy w roku 1950v) zielone ludziki UFO, teraz,w) greccy w okresie bitwy pod Maratonem (490 roku krasnoludki w XX Oryginalnie myślećWymyśl i krótko opisz:a) stół (ale bez nóg),b) podręcznik (ale bez papieru),c) drugą część przysłowia zaczynającego się od słów „Czego oczy nie widzą...” (ale nie może być ... tego sercu nie żal),d) ubranie szkolne (ale bez spodni, spódniczek, sukienek),e) sprzęt sportowy do ślizgania się po lodzie (ale nie łyżwy),f) poduszkę (ale nie z pierza, nie z gąbki, i nie pneumatyczną).5. Różne znakiZa pomocą prostych symboli graficznych przedstaw pojęcia wyrażone w formie można obrazkowo przedstawić pojęcie stary ?Jak można obrazkowo przedstawić pojęcie alpinizm ?Jak można obrazkowo przedstawić pojęcie miłość ?6. Nowe osiedleW pewnym mieście wybudowano nowoczesne, pięknie usytuowane osiedle mieszkaniowe. Osiedle to ma już swoją nazwę, nie nazwano jednak jeszcze placu, który znajduje się w jego centrum, ani ośmiu ulic, które zbiegają się tam promieniście. Władze miasta odrzuciły dotychczasowe propozycje jako mało oryginalne i nie spełniające podstawowego wymagania sformułowanego przez burmistrza następująco: Nazwy osiedla, placu i ulic mają być ze sobą logicznie uczniów jest wymyślenie wspólnie nazwy osiedla i nazw Jak to dobrze, że jest bezbarwnaRolę wody trudno przecenić. W życiu pojedynczego człowieka i całych społeczeństw woda to, np.:- możliwość gotowania różnych potraw,- niezbędny napój oraz środek higieny,- możliwość hodowania roślin i zwierząt,- nośnik ciepła w ogrzewaniu mieszkań,- środek napędowy, np. w elektrowniach wodnych,- możliwość ślizgania się na łyżwach, nartach, sankach, pływania kajakiem, uprawiania uczniów jest:- uzupełnienie przykładów co najmniej trzema dziedzinami wykorzystywania wody w życiu jednostki i całych napisanie odpowiedzi na pytanie: Jak wyglądałby nasz Świat, gdyby woda miała np. kolor ŁYKI rysowanieMateriały:- kartki,- miękkie ołówki,- gruby flamaster,- kredki dzieci, aby zamknęły oczy i przez chwilę rysowały ołówkiem dowolne, nieokreślone kształt – bazgroły. Kiedy dzieci otworzą oczy, ujrzą plątaninę kresek. Następnie prosimy je, aby obracając kartkę w różne strony, próbowały dostrzec w bazgrołach jakieś wyłaniające się kształty postaci, przedmiotu, zwierzęcia itp. Dobrze pokazać wszystkie rysunki pozostałym dzieciom i poprosić je o skojarzenia. Dalej pozostaje tylko pogrubić ołówkiem lub flamastrem wyobrażone kształty, dorysowując ewentualnie brakujące elementy i rysunek Początkowo dzieciom będzie trudno dostrzec jakieś ciekawe wyłaniające się elementy. Trzeba więc najpierw samemu pokazać na przykładach różnych prac, jakie skojarzenia można z nimi wiązać i jak ich szukać. Potem dzieci już same będą potrafiły podać mnóstwo skojarzeń do danego rysunku. Inne wersje ćwiczenia:- rysowanie lewą ręką,- rysowanie kredką trzymaną przez dwie osoby,- rysowanie flamastrem trzymanym w W co zaczarujesz swoją dłoń?Materiały:- kartki z bloku lub kolorowe kartki ksero,- nożyczki,- farby IProsimy dzieci, aby odrysowały swoje dłonie na kartce i wycięły je (dzieci młodsze mogą otrzymać wycięte dłonie). Następnie przykładamy jedną z wyciętych dłoni na kartce ksero i obracamy ją w różne strony ,,Do czego jest podobna dłoń?”, "Co wam przypomina ?” , "W co można ją zamienić?" (pytania otwarte – mające wiele poprawnych odpowiedzi). Teraz możemy już zaprosić dzieci do wykonania pracy plastycznej, proponując im, aby wymyśliły, w co zamienią swoją dłoń. Dzieci przyklejają dłoń na kartce w takim miejscu, aby mogły wyeksponować właściwy temat pracy, zamieniając dłonie w zwierzęta, teatrzyk IIDzieci mogą odbijać swoje dłonie, palce na wspólnym rysunku i dorysowywać powstałe skojarzenia. 3. Wyczarowane z jesiennych liściMateriały: - liście jesienne,- żelazko,- kolorowe kartki ksero lub białe kartki z bloku,- kredki pastele, - kalka maszynowa,- I: Przygotowujemy wcześniej kalkografie liści - na kartce z bloku układamy liść jesienny (lub kilka liści), na to kładziemy kalkę maszynową. Całość przykrywamy gazetą i prasujemy ciepłym żelazkiem. W zależności od długości prasowania i siły nacisku żelazka uzyskujemy różne efekty. Oglądamy z dziećmi powstałe portrety liści, obracając kartkę w różne strony. Prosimy je, aby pomyślały, co przypomina im kształt liścia. Dzieci podają dowolne pomysły - skojarzenia, po czym wybierają sobie jeden z portretów liściowych, który zamieniają w coś ciekawego, dorysowując i pogrubiając potrzebne kształty kredką pastelową. Wersja IIMateriały: -miękkie ołówki, -białe kartki ksero lub z bloku (ważne, aby były cienkie).Przystępujemy do kopiowania liści jesiennych (dekalkomania). Dzieci starsze same mogą kopiować liście, młodszym należy przygotować tą część pracy. Każdy otrzymuje kartkę papieru. Na tacy zgromadzonych jest wiele kształtów jesiennych liści. Dzieci wybierają dowolny listek i układając go pod kartką papieru żyłkami do góry, przez pocieranie ołówkiemkopiują liść na kartkę. Na całej kartce mogą skopiować jeden kształt liścia lub kilka. Następnie, tak jak w wersji I, przystępujemy do wymyślania skojarzeń związanych z liśćmi, pytając: „Jaką krainę można wyczarować z liści?”. Zwracamy również uwagę na kształt skopiowanych liści: „Jakie zwierzę lub postać przypominają?”, po czym prosimy dzieci o wyeksponowanie właściwego tematu pracy poprzez pogrubienie i dorysowanie elementów tym samym miękkim ołówkiem. 4. Gazetowe stworyMateriały:- gazety,- taśma lakiernicza lub klejąca dwustronnaWersja I Technika nie wymaga większych przygotowań ani nakładów materiałów. Wystarczy poprosić, aby dzieci przyniosły z domu stare gazety i zakupić taśmę do podklejania stworzonych kompozycji. Rozbudzamy ciekawość dziecka poprzez postawienie tematu – problemu, np. „Papierowy świat” lub „Jak zbudować przestrzennie papierowe miasto?” oraz kilku pytań otwartych: „Co można wyczarować z gazety?”, „W co można ją zmienić?”. I już możemy przystępować do pracy. Dzieci mogą pracować indywidualnie lub w małych grupkach, formując wspólną budowlę np. „Smoczą Jamę pod Wawelem”.Wersja IINajwięcej pracy wymaga etap wstępny, czyli przygotowanie papierowych patyków gazetowych. Możemy wykonać je sami lub zaprosić dzieci do wspólnych zabaw, podczas których wykonamy patyki. Ich wykonanie zaczniemy od położenia na stoliku lub podłodze gazety dużego formatu. Zaczynamy zwijać bardzo ciasno jeden z rogów gazety w rulon. Po zwinięciu oklejamy powstały patyk tak, aby nam się nie rozsunął. Następnie zachęcamy dzieci do tworzenia pomysłów: „Co można zbudować z patyków gazetowych?”. Początkowo dzieci mogą projektować budowle, układając patyki płasko na dywanie. Potem mogą dobrać się w grupy i projektować budowle przestrzenne z patyków gazetowych połączonych za pomocą taśmy klejącej. Projekty mogą być realizacją konkretnego tematu, jednak często bywa tak, że temat w trakcie konstruowania zmienia się wielokrotnie. Po skończonej pracy twórcy prezentują swoje pomysły. Mogą być one przedstawione w formie zagadki dla innych dzieci. Na końcu autorzy nadają tytuł swojej Patyki gazetowe muszą być bardzo mocno zwinięte - twarde. W przeciwnym razie budowle będą niestabilne. 5. Wyczarowane z szarej kartkiMateriały:- miękkie ołówki,- kartki z bloku,- gumki ołówkowe. Całą powierzchnię kartki zamalowujemy dokładnie miękkim ołówkiem. Następnie prosimy dzieci, aby pomyślały, co chcą wyczarować z szarej kartki. Za pomocą gumki ołówkowej (wycieranie powierzchni kartki) odkrywają właściwy temat pracy. Jeżeli dziecko zmieni koncepcję wykonania tematu, ma możliwość ponownego pokrycia powierzchni kartki ołówkiem i wykonania pracy od początku. 6. Rekonstrukcja rysunkówMateriały:- kartki z bloku,- rysunki (kliparty z komputera, fragmenty bliżej nieokreślonych rysunków, nadpalone rysunki przypięte do kartki),- klej,- karby plakatowe,- dziecku obrazek o bliżej nieokreślonej treści, mówiąc, że malarz nie dokończył swojej pracy. Prosimy, aby dzieci podały swoje skojarzenia. Każde dziecko ma możliwość wyboru jednego z rysunków lub przekazujemy dzieciom takie same kliparty (wówczas możemy ukazać wielość rozwiązań danego tematu). Na bazie rysunku dziecko domalowuje wyobrażone skojarzenia. Ważne: dobieramy takie rysunki, które nie sugerują jednoznacznie sposobu rozwiązania tematu, lecz pobudzają Dopełnianie formMateriały:- kartki,- kolorowe skrawki papieru,- dzieciom skrawki kolorowego papieru oraz kartkę w kontrastowym kolorze. Każdy z uczniów wybiera kilka skrawków papieru i nakleja je w dowolny sposób na kartce. Prosimy, aby dokładnie przyjrzały się naklejonym elementom i zastanowiły się, czy czegoś im nie przypominają. Mogą dowolnie obracać kartkę. Następnie prosimy, aby dzieci dorysowały potrzebne elementy do tego tak, aby powstała praca. Na zakończenie uczniowie nadają tytuł swojej pracy. 8. Wyczarowane z plamy barwnejMateriały:- tusz czarny lub kolorowy,- kartki z bloku,- flamastry,- plastikowe słomki do napojów/Wersja I Praca obejmuje dwa etapy: wykonanie barwnej plamy oraz dorysowanie do niej skojarzeń. Plamę można wykonać przez położenie na kartce kilku kropel tuszu i rozdmuchanie go przy pomocy słomki w różne strony. Kiedy prace wyschną, oglądamy je obracając w różne strony. Każde z dzieci dorysowuje flamastrem potrzebne elementy, pogrubia linie eksponując w ten sposób temat IIKartkę składamy na połowę. Jedną część nakrapiamy tuszem i przykrywamy drugą częścią kartki. Po rozłożeniu uzyskamy dwie identyczne plamy, do których dorysowujemy skojarzenia. Dzieci mogą stworzyć dwa różne rysunki lub połączyć obie plamy w IIITusz możemy rozlać na górnej powierzchni kartki i przechylając kartkę w dół, utworzyć różnego rodzaju zacieki, które wykorzystamy do tworzenia dowolnych Podwójne kompozycje Materiały:- wielokolorowe flamastry o różnej grubości,- dzieciom, aby rysowały dwoma flamastrami naraz, trzymając je jednocześnie w jednej ręce. Na kratce pojawiają się podwójne rysunki i zachodzące na siebie linie. Dzieci mogą też rysować jednocześnie dwoma rękami (w każdej jeden flamaster), symetrycznie lub w dowolnym kierunku. Prosimy dzieci o pokolorowanie każdej wyodrębnionej powierzchni flamastrem lub wykonanie grafiki - zamalowanie powierzchni w kółka, kreski, kropki, II Dzieci mogą tworzyć na powstałych powierzchniach pracę dotyczącą jednego tematu, np. drogi, las, morze Kolaż gazetowyMateriały:- kolorowa makulatura,- kartki,- nożyczki,- klej,- oglądają kolorowe czasopisma i wybierają ciekawe ilustracje, które mogą stanowić fragmenty kolażu. Kolaż można tworzyć dowolnie lub na określony temat. Można również wybrać jedną ilustrację stanowiącą podstawę tematyczną kolażu. Następnie ze sterty wycinków losowo wybrać kilka innych ilustracji, z których dziecko ma wykonać kompozycję, używając wszystkich wylosowanych wycinków. Brakujące elementy można dorysować kredkami. 11. Nakładane obrazyMateriały:- kolorowa makulatura,- klej,- nożyczki,- kartki. Każde dziecko zaczyna pracę od wycięcia kształtu głowy - ludzkiej lub zwierzęcej z czasopisma. Następnie, nadal korzystając z czasopism, wybiera inne elementy nadające się do naklejenia na wybraną formę w miejsce oczu, uszu, włosów. 12. FotomontażMateriały:- makulatura,- klej,- nożyczki,- z makulatury ciekawe fotografie zwierząt, roślin, ludzi, a następnie rozkładamy je na stoliku i przeglądamy, zastanawiając się, które elementy z poszczególnych zdjęć wykorzystamy do stworzenia naszego fotomontażu (np. głowa zwierzęcia, tułów człowieka, nogi stołu). Obmyślamy scenkę bajkową dla nowo powstałego bohatera i dorysowujemy brakujące elementy W co zmienić kształt? Materiały:- kartki z narysowanymi kółkami(lub innymi jednakowymi figurami),- kredki lub flamastry. Każde dziecko otrzymuje kartkę z narysowanymi kółkami o średnicy około 5 cm. Prosimy o zaprojektowanie pracy z wykorzystaniem narysowanych elementów. Każde kółko może być zamienione w coś innego. Dalszym etapem myślenia twórczego będzie projektowanie obrazu z wykorzystaniem kółek realizującego jeden temat, np. „Samochód”. 14. Metafora wizualnaMateriały:- obrazki lub kliparty,- kartki,- kredki lub farby. Przygotowujemy obrazki różnych obiektów. Każde dziecko losuje dwa obrazki. Nazywamy je głośno, np. ptak, samochód. Następnie zachęcamy, aby z tych obiektów stworzyć jedna, nowa rzecz, jakiej nie ma w rzeczywistości. Z ptaka i samochodu powstanie „samochodoptak” lub „ptakosamochód”. Następnie każdy z uczniów przedstawia swoje wyobrażenie w formie W co zamienić psa? Materiały:- kartki,- kredki,- kolorowy papier,- klej,- ołówek. Uczniowie rysują w dowolnym miejscu kartki kontur wybranego przez siebie zwierzęcia. Następnie poprzez dorysowywanie kredkami, doklejanie kolorowego papieru lub zastosowanie innych technik plastycznych zamieniają je w zwierzę, którego nie Kreska i słowoMateriały:- kartka,- kredki,- dobierają się w pary. Zadaniem każdej pary jest wykonanie rysunku przedstawiającego jakieś wydarzenie odbywające się w miejscu zasugerowanym przez nauczyciela. Dla każdej pary jest to inne miejsce - informuje o tym napis w górnym rogu kartonu (np.: W przestrzeni kosmicznej, W głębinach morskich, Gdzieś w Europie,W Królestwie Pszczół, W Polsce, W Republice Krasnali, We wrocławskim ZOO). Rysunki są tworzone przez partnerów jednocześnie, ale bez porozumiewania się. Nie wolno używać podczas rysowania żadnych słów. Po ukończeniu rysunki umieszczamy obok siebie, tak aby wszyscy zapoznali się z wykonanymi pracami. Następnie każda para opowiada krótko, co „zdarzyło” się na ich rysunku, starając się stworzyć ciekawą, sensowną zakończenie cała klasa tworzy jedną, wielką opowieść, biorąc za jej podstawę treści poszczególnych rysunków. Zadaniem całej klasy jest ułożenie oryginalnej, spójnej opowieści. 17. Co słychać w Guzikowie?Materiały:- farby,- pędzle,- guziki,- klej,- kartki. Uczniowie wybierają kilka guzików i przyklejają je do kartki. Po przymocowaniu guzików domalowują farbą linie i plamy, które wraz z guzikami tworzą określoną całość. Każdy uczniów nadaje swojej pracy tytuł i przyklejają na brystol lub tekturę i w ten sposób je oprawiają. 18. Dziwne plamy Materiały:- farby plakatowe,- pędzle,- folie przeźroczyste,- kartki,- nakładają na folię grubą warstwę farby i malują barwne plamy w różnych kolorach i nieokreślonych kształtach. Następnie przykładają do folii kartkę i przyciskają lekko do nałożonej farby. Na koniec odwracają powstałą kompozycję – plamy rozleją się między folią a kartonem i stworzą ciekawe zestawienia kolorystyczne. Zadaniem uczniów jest wyobrażenie sobie, co powstało w ich kompozycji i określenie tematu pracy. Na zakończenie dorysowują markerem brakujące elementy. 19. Portret Materiały:- kartki,- kredki pastelowe,- wiersz Anetty Dobrakowskiej pt. „Portret”.Uczniowie wysłuchują wiersza przeczytanego przez ciągle o go namalujecie?Twarz mam trochę nietypową,garderobę mnie widzi - ten się śmieje!To z sympatii - mam nadzieję!To, co noszę na swej głowieprzypomina ciut uwielbiam kapelusze,toczki, czapki, bierzcie kredki, karton,namalujcie mnie, bo uczniów jest narysowanie postaci z wiersza według własnych wyobrażeń. Po zakończeniu pracy uczniowie prezentują swoje pomysły i opisują wygląd bohatera wiersza. 20. Tajemniczy stwór Materiały: - mazaki, - kartki Nauczyciel prosi, by uczestnicy zajęć przygotowali kartki i mazaki. Nauczyciel mówi: A teraz bierzemy jeden mazak do ręki i rysujemy na kartce jakąkolwiek linię krzywą, jaka nam tylko przyjdzie na myśl. Następnie bierzemy drugi mazak i nim wykonujemy inną dowolną linię. Na wszystkie pytania o to, jaka to ma być linia, odpowiada: „Jaka ci przyjdzie na myśl". Na koniec tego etapu nauczyciel mówi: „A teraz ostatnim mazakiem rysujemy ostatnią linię, ale tak, aby utworzyć, wykorzystując wszystkie pozostałe - jakieś nieistniejące zwierzę, wymyślone przez was. Mamy po prostu z tych trzech kolorowych linii stworzyć dziwnego stwora”. Kiedy już wszyscy uczestnicy narysują swojego wymyślonego stwora, nauczyciel zachęca, by wymyślić:Nazwę dla stwora - może być również jakim środowisku żyje: wodnym, wodno - lądowym, w powietrzu, w /na/ ziemi, a może w mieszanym?Czym się odżywia?Jakiego rodzaju dźwięki wydaje?Jakiej jest wielkości?Czy ma futro, pióra czy łuski?Czy odznacza się jakimiś szczególnymi zdolnościami?Jakie ma trzy podstawowe cechy charakteru / uosobienia /, czy jest sympatyczny, miły czy raczej agresywny i groźny dla człowieka? Jaki jest?Np. NUDZIARZ KRÓTKONOGI PLAŻOWYŻyje w środowisku wodnym, w godzinach 8-20, potem w środowisku stare puszki po konserwach i butelki zostawione na plażach. Jest jak sama nazwa wskazuje znudzony, powolny, ciągle senny, ale miły dla ludzi. Uczestnicy zajęć prezentują swoje wymyślone stwory. Na koniec organizujemy wystawkę Cały ja Materiały: - kartki, - kredki, - długopisyUczniowie piszą w pionie na kartce swoje imię i nazwisko. Do każdej litery dobierają cechy charakteru, zainteresowania, które ich określają. Wspólnie omawiamy te prace. Później uczniowie na bazie zgromadzonych cech tworzą pracę plastyczną będącą ich Dziwna podróż Materiały:- karki,- ołówki,- wykonania pracy wykorzystujemy linie łamane narysowane na tylu kartonach ilu jest uczestników - lub na długiej złączonej kartce. Uczniowie rysują wszystko to, co chcieliby zobaczyć podczas podróży. Na zakończenie łączą ze sobą wszystkie prace tak, aby powstała wspólna trasa podróży23. KonstelacjeMateriały:- kartki,- ołówki,- rysują określoną liczbę kropek na kartce w dowolnym ułożeniu. Zadaniem uczniów jest połączyć te kropki, w ten sposób, aby powstały konstelacje gwiazd, którym później trzeba jeszcze nadać Różne tematyUczniowie rysują do tematu podanego przez nauczyciela. Przykładowe tematy: co śni się słonku, tańczące domy, drzewo, które zamiast gałęzi ma ręce, zamek z muszli, smutek, radość, zimno, ciepło, tęczowy kot, kredki, które były wężami, rośliny rosnące w nieskończoność, martwe przedmioty Łączenie punktówMateriały:- kartki,- z uczniów zaznacza na swojej kartce dwanaście punktów w dowolnym układzie. Następnie uczniowie wymieniają się kartkami. Ustalamy, jaki rodzaj rysunków ma powstać, np. sprzęty kuchenne, twarz, samochód, drzewo, wspomnienie z wakacji. Zadaniem każdego z uczniów jest połączenie ze sobą punktów w jeden rysunek. Punkty nie muszą koniecznie wypaść w załamanych liniach, mogą też stanowić część linii, która przez nie przechodzi, lub określony szczegół, np.: oko. Wersja I: możemy pozostawić dzieciom swobodę w temacie pracy. Można później porównać różnorodność rozwiązań prac z tych samych punktów. Literatura: zajęcia świetlicowe i kółka zainteresowań. Pod red. Małgorzaty Pomianowskiej. Wydawnictwo Dr Josef Raabe. Warszawa Lucyna, Pomysły na nagłe zastępstwa. „Biblioteka w Szkole” 2005 nr Heidemarie, 170 gier i zabaw w domu i w podróży. Wydawnictwo Św. Antoniego, Wrocław - Miliszkiewicz Mariola, Pankowska Dorota, Polubić szkołę. Warszawa 1998 Mariola, Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków Nowak, Ćwiczenia i zabawy rozwijające myślenie twórcze. Edward, Trening twórczości. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków Hanna, Twórcze myślenie jako metoda aktywizująca uczniów. i przygoda - lekcje twórczości. Część 1. WSiP Warszawa Jolanta, Grupa bawi się i pracuje. Wrocław 2000 Herbert, Ołówkiem po papierze. Klub dla Ciebie, twórczego myślenia w przedszkolu. Edukacji Teatralnej - teatr dziecięcy. Wydawnictwo Europa, Wrocław 2004
W Szkole Wyższej Pawła Włodkowica rusza cykl spotkań pokazujących, że edukacja matematyczna i przyrodnicza wymaga mocnego wsparcia. Pomysły na to jak uczyć ciekawie tych przedmiotów można będzie poznać podczas piątkowego seminarium (15 listopada) pt. „Edukacja matematyczna i przyrodnicza w szkole – szanse i zagrożenia”. Seminarium odbędzie się 15 listopada o godz. w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, al. Kilińskiego 12, budynek A, sala 8. Plan spotkania: – przywitanie uczestników i przedstawienie prelegentów – mgr Mariusz Portalski – „Edukacja w kontekście przemian cywilizacyjnych” – prof. dr hab. Władysław Błasiak – „Jak zainteresować uczniów fizyką?” – prof. dr hab. Maciej Klakla – „Szkodliwe tabu i niewłaściwie postawione pytania wśród przyczyn niepowodzeń edukacji matematycznej” – dr Małgorzata Kamińska – „Bolączki edukacji matematycznej i przyrodniczej w kl. I-III” – dyskusja i podsumowanie seminarium Uczestnicy spotkania proszeni są o potwierdzenie przybycia pod nr tel. 24 366 41 30 lub mailowo: sekcja_pedagogiczna_tnp1@ Organizatorem seminarium są: Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica w Płocku Kolegium Studiów Pedagogicznych i Wychowania Fizycznego, Polskie Towarzystwo Pedagogiczne Oddział Terenowy w Płocku, Towarzystwo Naukowe Płockie Sekcja Pedagogiczna. Piątkowe spotkanie rozpoczyna cykl seminariów pedagogicznych, których celem jest refleksja nad współczesną edukacją szkolną w wymiarze lokalnym i ogólnopolskim. – Temat pierwszego seminarium nie jest przypadkowy. Wydaje się, że edukacja matematyczna i przyrodnicza w szkole wymaga szczególnego namysłu i podjęcia pilnych działań naprawczych w świetle doświadczeń praktycznych i wyników badań edukacyjnych – mówi Kamila Bielińska z Biura Promocji i Marketingu Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku. Podczas dyskusji omawiane będą kwestie dotyczące diagnozy stanu obecnego i jego przyczyn, problemu kadr nauczycielskich w zakresie kształcenia matematycznego i przyrodniczego na poziomie edukacji wczesnoszkolnej, w klasach IV-VIII szkoły podstawowej i w szkole ponadpodstawowej. Seminarium będzie także próbą zainspirowania nauczycieli przedmiotów ścisłych do samodoskonalenia i propozycją wsparcia instytucjonalnego w celu poprawy poziomu nauczania matematyki i przedmiotów przyrodniczych. rad Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Internautów do artykułu: Włodkowic ma ciekawe pomysły na lekcje matematyki i przyrody. Jeżeli uważasz, że komentarz powinien zostać usunięty, zgłoś go za pomocą linku "zgłoś".vmEN.
